Në Shkodër ka ra zjarr! 

E teksa ditet kaluan, kaluan edhe vitet, ato zjarre nuk u shuan më nga ai qytet. U futen drejt e në zemer të Tij, për t’i bërë shpërfytyrimin më të madh që i është bërë ndonjëherë. Ai zjarr i shndërruar në armë, po shkaterron çdo qelizë të atij qyteti. Ai zjarr i shndërruar në krim, po merr jetë çdo ditë, po shkaterron familje, po shkatërron të ardhmen, po shkaterron Shkodrën. Dita ditës, Shkodra po e humb qytetarinë, shkodranët po e humbin mirësinë dhe Shqipëria po humb bukurinë. Shkodren po e djegin dita ditës ata shkodranë, baballarët e te cilëve e mbrojtën me jetë. Shkodrën po e djegin ata shkodranë që i bien gjoksit nga mëngjesi deri në darkë, ‘jam prej Shkodret’. Shkodren po e djegim ne që ikëm. Shkodren po e djegin ata që qëndrojnë aty çdo ditë e nuk flasin.

Shkodra sot ka nevojë nga çdokush një kove ujë. Shkodra sot ka nevojë për të majtë e të djathtë, pushtetarë e jo pushtetarë, të pasur e të varfër, qytetarë e fshatarë. Shkodra ka nevojë që t’i kthehet identiteti. Shkodra ka nevojë t’i kthehet nderi. Shkodra ka nevojë t’i kthehet dinjiteti.

Shkodra nuk është Siçili.
Shkodra nuk është Kolumbi.

T’i kthejmë Shkodrës atë që i kemi vjedhur prej vitesh, që Shkodra të mos mbetet në histori si, ‘Na ishte njëherë një qytet i quajtur Shkodër’./Podiumi.com