Dhjetra kilometra trafik stresues nën vapën torturuese. Fëmijë të vegjël, të moshuar e të sëmurë. Pa asnjë dallim. Të gjithë në “Ferr”!

Nga Edi Oga

Dje, mijëra qytetarëve që menduan të kalojnë një ditë apo një fundjavë në Jug, “u doli qumështi i nënës” gjatë rrugës së kthimit! Ndoshta edhe gjatë vajtjes, por jo të njejtën përmasë!

Dhjtëra kilometra trafik stresues nën vapën torturuese. Fëmijë të vegjël, të moshuar e të sëmurë. Pa asnjë dallim. Të gjithë në “Ferr”!

Shkaku?

“Mosbythëplasja” e pushtetit!

Po po, mosdëshira dhe paaftësia e qeverisë dhe e pushtetit lokal për të riparuar qoftë edhe përkohësisht dhjetë metra rrugë të shëmbur në Jonufër, pak kilometra pas tunelit!

Nëse kjo shembje do të kishte ndodhur në Japoni, do të mjaftonin dy ditë për ta kthyer më të fortë se më parë. Ndoshta një javë kohë në Greqi apo dy javë në Mal të Zi, por tek ne “dëme” të tilla qëndrojnë gjashtë muaj për t’u vuajtur, gjashtë muaj për t’u tenderuar dhe një vit për t’u riparuar! Në rastin më të mirë! Dhe të mendoni miliardat e lekëve që paguajmë me taksat tona për t’u mirëmbajtur!

A e kupton pushteti që kjo është një antireklamë kolosale për turizmin në këtë fillim sezoni?!

A e kupton pushteti që e vetmja shpresë që kemi për të sjellë ca euro, (shumicën e të cilëve vetë ky pushtet do ta grabisë), pak oksigjen për ekonominë tonë të drobitur, është turizmi bregdetar ku Jugu i pasvlorës zë pjesën e luanit?!

Sigurisht që e kupton!

Po pse nuk vepron?

Sepse nuk i plas! Zgjedhjet i fitoi dhe tani nuk i kërcet fare!

Po pushteti lokal?

Në Bashkinë e Vlorës prej muajsh tashmë luhet një “teatër” i shpifur, një “gjellë qensh” që e gatuan të gjithë bashkë por tani askush nuk pranon ta hajë!

Me të drejtë, dikush që ka kaluar andej mund të mendojë për një “defekt” të përmasave të mëdha i cili kërkon zgjidhje të ndërlikuara inxhinierike apo vepra arti për t’u riparuar!

Jo mor miq!

Unë nuk jam inxhinier, por kam parë se si njëzet e pesë vite më parë, për dy javë a më ushtria ndërtoi një urë të përkohshme metalike në vend të urës së vjetër të Peshkatarit që e shkatërroi furia vjeshtore e lumit Erzen. Dy javë ndoshta edhe më pak. Një gjatësi sa dhjetë fishi i atij segmenti që shkaktoi apokalipsin e fundjavës!

Nëse pushteti jep urdhër sot, ura e përkohshme bëhet për tre ditë, dhe të premten tjetër trafiku përmirësohet ndjeshëm, sepse eleminimi i plotë i tij nuk ndodh. Për të udhëtuar normalisht duhet të presim “bajpasin”, domethënë prit gomar të mbijë bar!

Por pushtetit nuk i plas se u lodhën e u dekurajuan turistët. Qofshin shqiptarë, qofshin të huaj. Shumica e tyre, zor se kthehen më në Jug këtë vit. Punë për ta, se qeveria mendon vetëm për projekte gjigande, për strategjinë e turizmit në dekadën e ardhshme. Ndërkohë, dhjetë metra rrugë e shkarë prishën gojët e qindra e mijëra qytetarëve, me siguri edhe atyre që kanë votuar (edhe) për portin turistik më të madh në Mesdhe, maketi i të cilit na u servir sot nga kryeministri. Nëse e lëmë mënjanë kohën e humbur, stresin dhe vuajtjet e djeshme dhe ato që na presin deri në fund të sezonit, na duhet të bëhemi objektivë dhe të themi se maketi plastik i portit të Durrësit ka dalë një kryevepër!

Lum për ata që do ta gëzojnë, se neve na iku gjysma e jetës në trafik!