Në tre vite qeverisje, një ndër justifikimet më të përdorura nga Kryeministri Rama për papunësinë e lartë dhe standardin e ulët të jetësës së shqiptarëve ka qenë “në Shqipëri ka punë, por nuk ka punëtorë!”.

Edhe pse treguesit ekonomikë nuk i mbështesnin deklaratat e kryeministrit, në çdo dalje publike apo intervistë, pyetjeve lidhur me punësimin Zoti Rama i përgjigjej kështu:

3 nëntor 2015:

“Këtu puna konsiderohet një Babagjysh i Vitit të Ri, që duhet të vijë në shtëpi, duhet të trokasi, duhet të vijë te krevati, duhet të thotë: zgjohu se erdha, hajde ikim bashkë tashti, të të tregoj se ku jam! Dhe ti t’i thuash: Ik ti përpara, se unë do zbres poshtë, do pi kafe edhe do shof në Facebook se çfarë ka bërë qeveria dje.”

7 dhjetor 2015:

“Burrat janë përgjithësisht dembelë dhe parazitë, kurse gratë janë përgjithësisht punëtore dhë të afta për të kompensuar parazitizmin e burrave të tyre.”

10 shkurt 2016:

“Vende pune ka, nevoja për punë ka, por nuk profesionistë e zanatçinj.”

28 prill 2016:

“Në të gjithë vitet që pararendën ardhjen tonë në qeveri është sponsorizuar demblezimi masiv. Shqipëria ka punë, por kërkohen punonjës të kualifikuar. Problemi është mungesa e njerëzve të kualifikuar.”

30 gusht 2016:

“Shumëkush quan punësim vetëm punësimin në shtet. Por është e rëndësishme që të fokusohemi për të rritur kualifikim e forcës së punës. Nuk është shteti përgjigja për këdo.”

Por afrimi i fushatës elektorale dhe zgjedhjeve ka bërë që Kryeministri Rama të ndryshojë retorikën e të mos shprehet më me arrogancë për papunësinë dhe varfërinë e qytetarëve. Në deklaratat e fundit, Zoti Rama është përpjekur të tregohet kërkues ndaj vetes, reflektues duke treguar se është i pakënaqur me sa ka bërë dhe i është lutur qytetarëve t’i besojnë fjalët e tij.

4 dhjetor 2016:

“Jam unë njeriu më i pakënaqur nga të gjithë ju dhe ju lutem ta besoni këtë.”

6 dhjetor 2016

“Si mund të jem i kënaqur kur ka kaq shumë njerëz janë ende në kthetrat e varfërisë?!”/Exit