Ky shkrim duhet lexuar patjeter

Edison Ypi

Gdhihu, ngrysu, mbars gruan, rrit kalamajtë; jeta e Bardhulit rridhte po aq e thjeshtë dhe e vërtetë si uji i Shkumbinit tek ai fshat mes Elbasanit dhe Peqinit. Megjithatë bashkfshatarët e quanin të lojtur dhe e tallnin prapa krahëve. Bardhuli e dinte se e tallnin, por nuk i jepte rëndësi, nuk ua kishte ngenë. Megjithatë nuk mund të lejonte ta tallnin të gjithë, edhe baxhanakun, për shembull, me të cilin kishte bërë llaf disa herë.
Një natë, duke ngrënë e duke pirë. mes duhmave të rakisë, bullçinjve të mbushur me mish dhe gromësimave, baxhanaku seç i tha për gruan. Këtë nuk e duroi dot.
Të nesren Bardhuli u ngrit herët. Drejt në Elbasan. Drejt e te tregu i veglave. Bleu një sëpatë me teh të ndritshëm me bisht të shkurtër. Tek priste kusurin e kaloi një herë tehun e sëpatës mbi faqe si brisk berberi, perëndoi sytë, ngriti sëpatën lart, nxori një hungërrimë të mbytur, dhe i ra me sa fuqi kishte, bamb një trungu aty afër. Me nofulla shtrënguar la sëpatën ngulur mbi trung pak çaste derisa futi kusurin në xhep. Liroi nofullat, e shkuli sëpatën nga trungu, e futi në gji’, mbërtheu xhupin, u nis në fshat ku atë ditë farefisi dhe baxhanaku ishin mbledhur në një gosti.
Fshati i Bardhulit ka kodra të buta me forma femrash, lumë, ullinj, shumica e shtëpive të reja, të tjerat të ndrequra, kopështe të sistemuara me gardhe të bukura me hardhira. Rrugica bosh. Kanë ikur në kurbet. Katër a pesë lokale.
Në kafenenë ku Bardhuli me sëpatë në gji erdhi bëri gjëmën, mund të pish kafe, të blesh djathë, sheqer, oriz, turshi, shapka, xhinsa, rrip mesi, kinkalerira dhe plot gjër të tjera, por nuk ka banjë dhe për tu shurruar duhet të dalësh jashtë kafenesë, majtas, rrëzë murit, anës përroit, kthesa e dytë, semafori i tretë.
Rrëfimi i kafexhiut;
-O Zot ç’më panë sytë atë ditë. Në dhomën e shtëpisë ku bëhej qoka, Bardhuli erdhi u ul pranë baxhanakut. Ndejti pak. U ngrit. U mbush thellë me frymë plot zhurmë sikur futi në mushkëri ajrin plus zhavorrin e shkumbinit nga Elbasani në Mokërr. Hapi xhupin. Nxorri sëpatën e ngriti përpjetë. Lëshoi një klithmë të amanozotshme. Me një goditje sa i hëngri krahu, i hoqi baxhanakut një pjesë të kokës, një sektor sferik që ra në dysheme si tas. E hodhi sëpatën vring në një qoshe. Kafeneja u mbyt në gjak. Duke dalë Bardhuli tha; E thera. Piqeni në hell. J’u bëftë gjakedhjam. Dhe iku u dorëzua në Polici.
Të nesërmen, një bashkëfshatar matematicien merakli i matjeve të sakta, doli në një konkluzion që i la të gjithë pa ment. Prerja në dy pjesë e kokës ishte realizuar me një precision mahnitës. Volumet e pjesës së prerë dhe pjesës së mbetur të kokës së baxhanakut qëndronin ndaj njëri-tjetrit saktësisht si përqindjet e së Majtës dhe së Djathtës në zgjedhjet e fundit.
Gratë motra. Burrat baruta. Njëri i punës. Tjetri i qefit. I punës në burg. I qefit nën dhe’. Shqiptarë të dy./Ypi.al