Kohët e fundit kanë dal të dhëna të reja  për ata që vuajnë nga sindromi i rëndë premenstrual dhe çrregullimi dismorfik premenstrual (më i njohur si PMS dhe PMDD, përkatësisht) .

Ndërsa kauzaliteti midis fatkeqësisë së fëmijëve dhe sëmundjes kronike të të rriturve ende nuk është përcaktuar plotësisht, studiuesit tani kanë njohuri të mjaftueshme në lidhje me mënyrën sesi stresi kronik ndikon në shëndetin fiziologjik për të bërë disa hamendje të edukuara për  lidhjen e tyre të mundshme. Kur kërcënohemi, trupi ka atë që quhet përgjigje ndaj stresit, e cila përgatit trupin për të luftuar. Sidoqoftë, kur kjo përgjigje mbetet shumë e aktivizuar tek një fëmijë për një periudhë të gjatë kohore pa ndikimin qetësues të një prindi mbështetës ose një figure të rritur, stresi toksik shfaqet dhe mund të dëmtojë lidhjet nervore vendimtare në trurin në zhvillim. Sipas Qendrës së Harvardit për Fëmijën në Zhvillim, ndikimet e përjetimit të incidenteve të përsëritura të stresit toksik në fëmijëri … vazhdojnë të shkojnë deri në moshën madhore dhe të çojnë në dëmtime të përjetshme si në shëndetin fizik ashtu edhe në atë mendor.”

Pse adresimi i dhimbjes dhe traumës duhet të shkojë paralelisht?

Fakti që vështirësia e fëmijërisë është aq e ndërthurur me sëmundjen e të rriturve nuk do të thotë që ato sëmundje fiziologjike të përjetuara nga të rriturit që kanë pasur fëmijëri traumatike nuk janë reale apo të vlefshme, ose se shkaqet e tyre janë “psikosomatike”. Ndikimet biologjike të fatkeqësisë së fëmijëve nuk janë vetëm origjinale, por mund të jenë shumë të vështira (dhe nganjëherë të pamundura) për të zhbërë plotësisht.

Sidoqoftë, shpresohet që kujdesi psikologjik për ata që kanë një histori të traumave në fëmijëri mund të ndihmojnë në zbutjen e reagimit stresues gjatë ditës së sotme dhe, nga ana tjetër, të sigurojë disa përfitime plotësuese shëndetësore për ata që merren me sëmundje fiziologjike.

Mjekët dhe personeli pediatrik duhet të kuptojnë se sa larg mund të shtrihen efektet e abuzimit dhe fatkeqësisë së fëmijëve në të ardhmen. Këto njohuri duhet të shërbejnë si motivim i mëtejshëm për t’i ndihmuar fëmijët në këto situata të përdorin sa më shpejt mbështetje të nevojshme, për të mbrojtur nga disa nga ndryshimet biologjike që mund t’i bëjnë ata të vuajnë më vonë në jetë. Po kështu, ata që punojnë në fushën e shëndetit mendor me të rriturit që pësuan trauma në fëmijëri duhettë  studiojnë lidhjen midis saj ,dhimbjes kronike dhe sëmundjes, në mënyrë që ata të mund të mbështesin më mirë pacientët e tyre.