Trajtimet e fertilitetit të tilla si fekondimi in vitro (IVF) nuk duket se rrisin rrezikun e një gruaje nga kanceri i vezoreve, zbulon një studim i ri.

Studimet e mëparshme sugjeruan që gratë që përdorën këtë teknologji të asistuar riprodhuese (ART) të tilla si IVF për të mbetur shtatzënë mund të jenë në rrezik për kancerin e vezoreve dhe tumoreve jo-malinje kufitarë, për shkak të niveleve të rritura të hormoneve seksuale të nevojshme për të stimuluar prodhimin e vezëve, si dhe carje të shumta që prishin indet e vezoreve.

IVF përfshin heqjen e vezëve nga vezoret e një gruaje në mënyrë kirurgjikale, fekondimin e tyre në një laborator dhe vendosjen e tyre në mitër.

Në këtë studim, studiuesit analizuan të dhënat nga Hollanda për të krahasuar më shumë se 30,600 gra që morën stimulim të vezoreve për IVF midis 1983 dhe 2001 dhe gati 10,000 femra jopjellore që nuk morën një trajtim të tillë.

Pas një ndjekje mesatare prej 24 vjetësh, gratë kishin 158 kancere invazive dhe 100 tumore vezore kufitare. Në mënyrë domethënëse, gratë që kishin ART nuk kishin një rrezik më të lartë të kancerit sesa gratë infertile që nuk kishin ART – edhe pasi kishin kaluar më shumë se 20 vjet.

Krahasuar me gratë në popullatën e përgjithshme, gratë që përdorën ART kishin një rrezik më të lartë të kancerit të vezoreve.

Studiuesit thanë se kjo ishte kryesisht për shkak se një përqindje më e lartë e grave që morën IVF nuk kishin kurrë fëmijë. Mungesa e lindjes së fëmijëve është treguar të jetë një faktor i fortë rreziku për kancerin e vezoreve, sipas autorëve të studimit të botuar më 17 nëntor në JNCI: Journal of the National Cancer Institute.

Ata gjithashtu zbuluan se rreziku i kancerit të vezoreve është në mesin e grave me një numër më të madh të cikleve të suksesshme të IVF që rezultuan në lindjen e fëmijës.

Krahasuar me gratë në popullatën e përgjithshme dhe gratë infertile që nuk kishin ART, gratë që kishin ART kishin pothuajse dyfishin e shanseve për tumore vezore kufitare, sipas studimit. Por rreziku nuk u rrit pas më shumë cikleve të trajtimit ose ndjekjes më të gjatë, duke sugjeruar se ai mund t’i detyrohej karakteristikave themelore të pacientit sesa vetë ART, sipas studiuesve.

Tumoret kufitarë janë të rrallë në popullatën e përgjithshme dhe përgjithësisht janë të lehtë për tu trajtuar, vunë re ata.

“Sigurisht, gratë që morën stimulim të vezoreve për teknologjinë e asistuar riprodhuese nuk kanë një rrezik në rritje të kancerit malinj të vezoreve, madje as në planin afatgjatë,” tha autori kryesor Flora van Leeuëen, një epidemiolog në Institutin Hollandez të Kancerit në Amsterdam.

“Megjithatë, është e rëndësishme të kuptohet se edhe me ndjekjen e gjatë në studimin tonë, mosha mesatare e grave në fund të ndjekjes ishte vetëm 56 vjec”.

Duke vënë në dukje se incidenca e kancerit të vezoreve në popullatë rritet në mosha më të mëdha, van Leeuëen tha se është e rëndësishme që gratë që kanë ART të ndiqen edhe më gjatë.