Vetëbesimi është edhe mendësi, edhe sjellje. Megjithatë, njerëzit e tjerë nuk mund të përcaktojnë mendësinë tonë të brendshme; ata mund të konstatojnë nivelin tonë të besimit vetëm nga sjelljet tona të jashtme.

Megjithatë, rëndësia e vetëbesimit nuk mund të mbivlerësohet; shpesh njerëzit tërhiqen nga vetëbesimi sepse kanë frikë se mund të interpretohet si një sjellje e guximshme. Në këtë artikull, kemi disa këshilla që ndihmojnë si me mendësinë ashtu edhe me sjelljen e vetëbesimit.

Nëse keni një bazë të fortë mendore të vetëbesimit, sjelljet tuaja kanë më shumë gjasa të ndjekin mendimet. Në librin e tij Modeli dhe Rritja në Personalitet, psikologu Gordon Allport argumentoi bindshëm se vlerat tona udhëheqin sjelljet tona, që do të thotë se sjelljet tona janë manifestime të jashtme të asaj që ne vlerësojmë nga brenda. Shpesh nevojitet një introspeksion i madh për të rritur besimin e brendshëm dhe praktikë e gjerë për të rritur besimin në sjellje.

Së dyti, projeksioni është realitet. Sipas një rishikimi të botuar në Personality and Social Psychology Review , projeksioni social është procesi me anë të të cilit njerëzit paraqesin një person në botën sociale, i cili i shtyn njerëzit e tjerë të krijojnë një gjykim rreth tyre, qoftë pozitiv apo negative.

Nëse nuk keni qenë veçanërisht të sigurt për pjesën më të madhe të jetës suaj, atëherë projektimi i një personi të sigurt fillimisht mund të jetë një sfidë. Kjo është normale dhe për shkak të rezistencës sonë të qenësishme ndaj ndryshimit. Në vend që t’i dorëzoheni kësaj rezistence, ju mund ta parashikoni atë dhe të përgatitni strategji kundërbalancuese. Dhe duke qenë se ne mund të përqendrohemi vetëm në projeksionin tonë, nuk duhet të përsiatim kurrë mbi perceptimin e të tjerëve, thjesht sepse është përtej kontrollit tonë.

Së treti, përgatitja është mbret. Ndoshta elementi më i rëndësishëm i arritjes së vetëbesimit është përgatitja. Sipas një studimi të botuar në Journal of Experimental Social Psychology , thjesht akti i përgatitjes tenton të rrisë besimin. Kjo ndodh sepse gatishmëria në një fushë çon në ndryshime psikologjike në fusha të tjera, të cilat shpesh shoqërohen me gatishmërinë për t’u përfshirë në veprime. Kjo rrit besimin e dikujt për të praktikuar sjelljet e dëshiruara.

psychologytoday