Sonila Meço thotë se i kanë pëlqyer Primaret e Partisë Demokratike, pavarësisht akuzave dhe pakënaqësive të shumta.

Ajo vlerëson Sali Berishën, për dallim nga Rama, që thotë se është autokrat dhe na ka marrë më qafë.

Postimi i Sonilës

Në Shqipërinë e shkalafitjes institucionale, ku transparenca, llogaridhënia, kontrolli e balanca e pushteteve, shkeljet kushtetuese, krimi elektoral, bllokimi i rotacionit nëpërmjet shkatërrimit të opozitës janë normë funksionaliteti askush nuk pretendon se mëngjesin e nesërm demokracia do të gdhihet bashkë me diellin e pranverës.

Dalja nga tabani i një humnere të thellë autokratike kërkon prova të çdo minutshme, hapa të hedhur e rekuperuar më shumë se një e 50 herë, ama rëndësi ka të nisë shkëputja nga ai gravitet i egër korrupsioni dhe kriminalizimi shoqëror e shtetëror.

Ndaj, sot një ditë pas primareve në Partinë Demokratike, teksa lexoj reagimet e shumta publike të çdokujt me një platformë në media tradicionale e sociale ndihem më mirë se dje, pa u zhvilluar primaret, sepse shoh një shkëputje sado të brishtë nga gropa thithëse e një moçali kutërbonjës thuajse diktatorial.

Dhe ja sepse:

Proceset zgjedhore, të garës, konkurencës brenda një partie ishin arkivuar në muzeume. Partia në pushtet (spin-ët e së cilës janë më të zellshmit në vendosjen e lupës, sulmin e anatemimin e primareve në PD) ka braktisur kamot zgjedhjet e demokracinë e brendshme, qoftë në një proces farsë a fasadë.

Por çfarë ndodhi dje, qe një proces transparent, i gjithë monitoruar, lehtësuar me pajisje të KQZ-së për numërim. Ku pati shkelje u anulluan, ku pati probleme u pranuan, ku pati pakënaqësi u shprehën.

Ndërkohë, në reagimet e ditës më pas, gjeta shqetësime edhe për faktin se lista përfundimtare e kandidatëve për deputetë të PD-së për zgjedhjet e 11 Majit, nuk del si produkt i menjëhershëm i primareve. Ndaj, me një kërkim të thjeshtë doja të kuptoja nëse rregullat, qenë ndryshuar rrugës në mënyrë arbitrare, apo qenë të gjithpranuara  e vendosura nga forumet. Dhe prita të reagoj pasi lexova dokumentet zyrtare, se roli i primareve qe parashikuar në ndryshimet statutore të vitit 2021 e ku rregullat e tyre ishin përcaktuar me vendim kryesie dhe Këshilli Kombëtar. Madje, vendimi i Këshillit Kombëtar të datës 12/2/2025 e ka qartësuar rolin e primareve në procesin përzgjedhës të kandidaturave për deputetë.

Mirë a keq, formulë partish të majta progresiste, që adoptohet nga një e djathtë, jo efikase a e dobishme, tjetër mesele kjo…por në thelb të procesit (sepse ky na intereson për shkëputjen gravitacionale nga thuajse diktatura partiake dhe antidemokracia institucionale), qendrojnë vendime forumesh, të votuara e miratuara me konsensus të gjerë.

P.sh, pretendimeve se primaret nuk na paskan patur qëllim daljen përfundimtare të listave të kandidatëve për deputetë dhe kjo procesin e bën farsë, apo të pakuptueshëm edhe nga koka me IQ të lartë i gjegjet pika 11 e Rregullores dhe neni 12 i Statutit të PD-së (e gjeni në vijim).

Mirë a keq, dakord a jo, kryetari i opozitës dhe anëtarë të forumeve të PD-së shfaqen në konferenca shtypi, përballen në Kuvend, flasin me gazetarë në studio televizive, ndërsa kryetari i partisë në pushtet nga komoditeti i zyrës, me një ekran celulari karshi i drejtohet sy m’sy disa avatarëve në facebook, sikur të jemi rikthyer në izolimin e covid-it e çdo komunikim duhet bërë në distanca virtuale.

As nuk i hyj analizës së emrave fitues, atyre me më shumë a pak vota në primaret e PD-së. Jo në këtë shënim, sepse dua t’i marr gjërat me radhë. S’jam anëtare partie, nuk kam ambicje për deputete, më është deformuar vota si zgjedhëse, jetoj në autokraci, në vendin ku qeliza funksionale e shoqërisë ka zhbërë çdo parim të “frymëmarrjes aerobe” e në vend të oksigjenit e glukozës, nuk gjallon dot pa krim e korrupsion.

Ndaj çdo përpjekje për demokraci dhe forcim të çdo opozite, nëpërmjet procesesh transparente e shkëmbyese me publikun do ta gjykoja së pari nga nevoja për një standard të ri, që largon, qoftë edhe me një nivel realitetin e shqiptarëve nga gropa septike e autokracisë zhvatëse, të korruptuar e kriminalizuar të një pushteti pa zgjedhje të lira, të një partie mbyllur hermetikisht me çelsat varur në qafën e autokratit.