Nga Edison YPI

-Del nga shtëpia. Te shkallët të përshëndet me ngërdheshje një komshi. Pastaj vete blen diçka tek një dyqanxhi hileqar. Pak më vonë ke të bësh me një nëpunës ryshfetçi. Pak më tutje ta zë rrugën dikush që prej vitesh të bën të njëjtat muhabete. Çfarë bën ? Duron, apo reagon ?

-Nuk jam aq budalla sa komshiut t’ja rras me grusht surratit, dyqanxhiut t’ja përplas kokën pas murit, ryshfetçiun ta vras. Për të përjetuar mes xhunglës shtazarake një episod human, iki tek i vetmi njeri serioz që ka mbetur në këtë vend, te Doktori.
-Humoristët që qeshin me fjalët e veta, gazetarët që botojnë me vite të njëjtin shkrim, personazhet televizivë që nuk e bëjnë ata të shikueshëm televizionin por i bën të famshëm televizioni ata, te Doktori vete ti edhe për tu rehatuar prej tyre ?
-Në këto raste, për të evituar çmendurinë, marr një paracetamol. Që, në fakt, edhe kjo vajtje te Doktori është.
-Po kur ke të bësh me meshkuj snoba, femra vanitoze, kushurinj budallenj, kushurira copa mishi, mos më thuaj që edhe neveria prej tyre të çon te Doktori.
-Këta janë aq të shumtë sa më zënë drithmat. Sapo ndahem prej tyre, iki te Doktori.
-Po kur merr vesh se filani dhe filanja po u afrohen të tridhjetave, kanë me qindra dhe me mijëra miq e mikesha në Internet, por ai nuk ka prekur kurrë femër me dorë, dhe ajo nuk është puthur kurrë nga ndonjë mashkull, çfarë bën kur mendon për këtë platonizëm katastrofik të të rinjve që sentimentet i kan mbyll me dry dhe drynin e kan hudh në det ?
-Për të qetsuar zemrën dhe gjunjët që më dridhen edhe në këto raste te Doktori e përplas kokën.
-Po kur s’ke asnjë problem dhe s’të lypset asnjë Doktor, çfarë bën ?
-Kjo lloj rehatie është kurthi më i rrezikshëm. Kur kjo më ndodh, ja fus me raki, bëhem dru, rrëzohem, vijnë më ngrenë, dhe më çojnë me barrelë te Doktori.
-Po kur dëgjon që Doktorin e përgojojnë, për Doktorin shpifin ?
-Nuk ka turp më të madh se të përgojosh Doktorin.
-A ke frikë se mund të bëhesh i varur nga Doktori ?
-S’ka problem. Vartësia ndaj Doktorit është e shëndetëshme dhe e paevitueshme si vartësia nga buka, uji, ajri, pa të cilat njeriu ngordh. Nuk shtyhet jeta pa Doktorin. S’ka mënyrë tjetër për tu ndjerë deridiku mirë në vendin që sa më shumë vidhet aq më tepër pasurohet, sa më tepër tmerre shkakton, aq më i dashur bëhet.