Niveli i televizioneve komerciale, si dhe gazetave “të mëdha” është për të vënë duart në kokë.

Niveli i televizioneve komerciale, si dhe gazetave “të mëdha” është për të vënë duart në kokë.

Shembulli tipik, dhe më i mjerë i një moderatoreje “ringu” është njëfarë E.V., që e mat suksesin e vet kur pjestarët e panelit të saj “fillojnë boksin”. Domethënë, kur fillon sherri në panel.

Prej saj nuk ka asnjë ndërhyrje, asnjë rregull, asnjë thirrje për kortezi, asnjë ndërprerje, asnjë pushim: sapo fillon “boksi” i sharjeve midis pjesëmarrësve, atëhere mbaron edhe puna e saj.

E qetë dhe e lumtur, E.V. ul shikimin në ekranin që ka nën tryezë, dhe e lë “boksin” të vijojë, natyrisht me bashkëpunimin e kameramenëve dhe të regjisë…

Shumë mirë e ka kapur autorin edhe jehonën që gazetat “e mëdha” i bëjnë kësaj shfaqjeje të shëmtuar mediatike.

Këtu kryet e vendit, pse të mos ta themi, e zë P……, gazeta e vetëquajtur “etalon” i gazetarisë bashkëkohëse shqiptare. Edhe sepse atje na shkruakan pendat më të mëdha të Shqypnisë…

Ende pa mbaruar fjalinë sharëse Iksi tek emisioni i A.Ç. apo i E.V., punonjësi përkatës i P……… e ka marrë dhe i ka bërë jehonë “boksit” në faqen kryesore të gazetës online.

Për vete kam kohë që e kam zgjidhur: si televizion shikoj vetëm Tiranën. Të paktën në RTSH ke ç’mëson, dhe madje argëtohesh e pasurohesh kulturalisht.

Kurse si shtyp të shkruar, ka vite që refuzoj ta blej P……… në treg.

I hedh një sy vetëm tek kafeneja e mëngjesit. Kjo më mjafton.

Nuk më duhet fare gara e klikueshmërisë midis mediave vizive dhe të shkruara, që nuk përfaqësojnë tjetër veç mjerimin shpirtëror të pronarëve dhe gazetarëve të vet

/Bobo