Kryqtarët i dorëzohen Salahuddin Ejubit.
Piktura përshkruan mbretin e Mbretërisë së Jeruzalemit, Guy të Lusignan (r. 1186-1192) duke iu dorëzuar Salahuddin Ejubit pas humbjes së tij në Betejën e Hattin më 4 korrik 1187 er.

Fitorja e Salahuddin Ejubit në Betejën e Hattin ishte një fitore shumë e rëndësishme pasi çoi në riçlirimin e Jeruzalemit nga muslimanët pas 3 muajsh.
Pas më shumë se 2 muajsh të Betejës së Hattin, Sulltan Salahuddin Ejubi rrethoi qytetin e Jeruzalemit më 20 shtator 1187 er. dhe Baliani i Ibelinit ua dorëzoi qytetin Ejubidëve më 2 Tetor 1187 er. Kështu, Jeruzalemi edhe një herë u vu nën kontrollin e muslimanëve.
Më parë, kur kryqtarët pushtuan qytetin në 1099 të es nga myslimanët, ata masakruan popullsinë myslimane dhe hebreje të Jeruzalemit. Por kur Salahuddin Ejubi e riçliroi atë në 1187 të es, ai dha dhe sigurinë për çdo qytetar të Jeruzalemit, pavarësisht nga besimi i tyre. Edhe mbreti i mundur dhe i kapur, pas një burgosje të shkurtër u la i lirë nga Salahuddin Ejubi.

Për qëndrimin e tij bujar dhe mirësinë që kishte, Salahuddin Ejubi jo vetëm që respektohet nga muslimanët, por edhe në botën perëndimore ai admirohej shumë. Për ta kuptuar me thjeshtë këtë do të sjellim një shembull të poetit dhe shkrimtarit Dante Aligeri në librin e tij të njohur Komedia Hyjnore.
Poeti italian, në Komedine Hjnore, në Ferrin e tij, ishte i detyruar të bënte një Ferr jo-të krishterë brenda Ferrit, (për këtë kategori njeëzizh të lartë që nuk ishin të krishterë) dhe pikërisht në rastin e Salahuddin Ejubit, ai (Salahuddini) u dërgua (sipas përshkrimit të Dantes në librin e tij) në Limbo së bashku me njerëz të mëdhenj si Platoni dhe Aristoteli, pikërisht nga respekti që Salahuddin Ejubi gëzonte edhe në botën perëndimore.