Disleksia është aftësia e kufizuar e të mësuarit që përfshin gjithashtu vështirësi në përdorimin dhe përpunimin e kodeve gjuhësore dhe simbolike, shkronjave alfabetike që përfaqësojnë tingujt e fjalës dhe numrave që përfaqësojnë masën ose sasitë. Përshkrimi i parë i disleksisë u shfaq në 1896-ën nga Dr. W. Pringle Morgan në Sussex, Angli.

1. Fjala “disleksi” vjen nga fjala greke “dys”, që do të thotë i varfër ose joadekuat, dhe fjala “lexis”, që do të thotë fjalë ose gjuhë.
2. Disleksia nuk është rezultat i dëmtimit neurologjik, por produkt i zhvillimit neurologjik.
3. Nuk pasqyron një defekt të përgjithshëm të të folurit, por një dobësi të lokalizuar brenda modulit fonologjik të trurit. Moduli është pjesa funksionale e trurit ku tingujt e të folurit bashkohen për të formuar fjalë dhe ku fjalët ndahen në tinguj.
4. Personat me disleksi shpesh kanë prirjen e të pasurit një mendje unike, të talentuar dhe produktive, por që mëson ndryshe nga mendjet e tjera.
5. Disleksia prek afërsisht 10% të popullsisë botërore.
6. Sipas hulumtimit të NIH, 80% e njerëzve që marrin arsim special për një çrregullim në të mësuar vuajnë nga disleksia.
7. Disleksia është deri tani aftësia e kufizuar më e zakonshme e të mësuarit.
8. Një studim i Yale University zbuloi se numri i vajzave dhe djemve që vuajnë nga disleksia është pothuajse i barabartë.
9. Disa nga mendjet më të ndritura të kohës sonë dihet se kanë pasur disleksi. Për shembull, Albert Einstein, Alexander Graham Bell, Thomas Edison, Winston Churchill, Benjamin Franklin, Wolfgang Amadeus Mozart dhe John Lennon të gjithë kanë pasur disleksi.
10. Personat me disleksi shpesh e shijojnë dhe shkëlqejnë në zgjidhjen e gjëagjëzave, fjalëkryqeve./ Burimi: Tons of Facts