Ata shihen dhe takohen shumë shpesh. Nuk flasim këtu për telefonatat, që modernët e sotshëm i quajnë: “takime telefonike”. Jo, jo, nuk po flasim për këto. Sepse këto lloj takimesh apo më saktë, këto lloj kontaktesh, jo vetëm që janë të përditëshme, por janë edhe të pafundta. Sepse Qeti dhe kryeministri, por sidomos kryeministri edhe më shumë sesa Qeti , nuk rrinë dot pa një komunikim intensiv. (Se Qetit ja do edhe puna të mbajë cel hapur, me këtë të Gjatin, që kur të qepet, nuk të lëshon…)
Kur i Gjati e këshillon dhe i hap ndonjë semafor jeshil biznesi, Qeti i Madh, ka për borxh të hidhet me kokë në çdo lloj investimi, në çdo lloj kredie të madhe, sado e rrezikshme të duket. Sepse “mblesëria e këshillimeve” me të Gjatin, i ka sjellë një lulëzim, një shtrirje të pamasë, nga Veriu (kur dikur i kishte rrënjët) e deri në Jug, ku rrënjët e tij kanë shpërthyer për shtatë palë qejfe!
Por, edhe i Gjati, nuk rri dot pa Qetin. Sepse Qeti, tanimë ka në dorë krejt shëndetin e Shqipërisë dhe krejt portat hyrëse të saj: Aeroporte dhe pika Kufitare! Ndonëse do të donte të merrte përsipër më shumë, sepse nuk ka asnjë Port Detar (dhe të thuash të drejtën edhe i përket, duke menduar se sa taksa paguan për naftën që sjell në ato Porte…)
Porse një ditë i Gjati, i bëri Qetit një vizitë të papritur dhe të vrullshme te Sarajet e tij (të Qetit domethënë jo të të Gjatit, jo!). Te Sarajet e Reja, të SuperBosit, në gjelbërimin në fishkje të Liqenit Artificial të Tiranës.
Mbasi i Gjati kqyri me adhurim nga xhami super-Kullat e reja të Qetit që kafshonin Liqenin, u ndal për një pyetje, që mezi e nxorri, nga buzët e veta të thara: “Qet! Si ja bën ti natën? A ke frikë nga vdekja? Nga vdekja apo nga populli?”
Ndonëse i papërgatitur, Qeti, që nuk e kishte për herë të parë me këto pyetjet e befasishme të të Gjatit, kafshoi një biskotë me miell tërshëre dhe të gatuar me pak mjaltë, piu një gllënkë nga uji-detox me lëng limoni, majdanoz dhe ca erëza të tjera kaurësh, dhe u përgjegj: “Unë jam me besim te Zoti! Unë çdo ditë bëj mirë! E di ti, se sa bekime marr nga rrogat që paguaj, lloj lloj rrobve të Zotit?”
“Edhe unë paguaj gjithato rroga o Qet! Qindra e mijëra në të gjithë Shqipërinë!” u zhgënjye nga përgjigja e Qetit, ky i Gjati.
Qeti, që dihet që është “Nona” për batuta të mençme, ja ktheu:
“Po ti mor trim, rrogat i paguan nga buxheti i Shtetit, kurse unë i paguaj nga Buxheti i Qetit! Hahaha!…”
Mbas kësaj shpotie të Qetit, Rama doli nga zyra e super Bossit pa u ndjerë, por duke tundur herë majtas dhe herë djathtas, kokën e madhe…

360grade.al