Filmi më i pritur i dhjetorit, “House of Gucci” nga Ridley Scott, me Lady Gaga, Adam Driver, Jared Leto, Jeremy Irons dhe Al Pacino bazohet në një histori të vërtetë.

Filmi tregon ngjarjet që çuan në 1995 Patrizia Reggiani të jetë nxitësja e vrasjes së bashkëshortit të saj Maurizio Gucci, president i shtëpisë së modës.

Historitë e vërteta, të cilat nxjerrin në dritë përvoja të tmerrshme personale ose rihapin pjesë pak të njohura të historisë, zakonisht kanë një ndikim të fortë dhe pjesëmarrës në publik. Sepse, nëse imagjinata mund të ndërtojë botë të reja të jashtëzakonshme dhe emocionuese, jeta mund të thurë komplote të tilla të pabesueshme dhe shqetësuese pikërisht sepse ato janë të vërteta.

Ja cilët janë 10 filmat më të bukur të marrë nga histori të vërteta që mund të shihen në Netflix.

“Rush” nga Ron Howard

“Rush” është sfida kinematografike e Ron Howard, e cila ngjall Formulën 1 të viteve ‘70 dhe rivalitetin mes Niki Lauda dhe James Hunt, të luajtur përkatësisht nga Daniel Brühl dhe Chris Hemsworth, i pari introvert dhe rigoroz në akordimin e makinave, tjetri instinktiv, i pamatur dhe femëror. Rindërtimi besnik i asaj kohe ringjall garat e asaj kohe sikur të ishe në pistë. Aksidenti i tmerrshëm në Nürburgring ishte i pagabueshëm, në të cilin Lauda u shpëtua dhe u nxor nga kabina nga të njëjtët pilotë që kishin ardhur. U përdorën 24 makina F1 të asaj kohe, plus kopje të ndryshme dhe 16 kamera.

“Spotlight” nga Tom McCarthy

Një histori e vërtetë rrëqethëse tregohet nga “Spotlight” që mori çmim në vitin 2016 për filmin më të mirë dhe skenarin më të mirë. Në vitin 2001, hetimi nga ekipi hetimor i Boston Globe’s Spotlight zbuloi me dokumentacion shkallën tronditëse të abuzimeve pedofile të kryera nga klerikët katolikë të Bostonit dhe përfshirjen e Kishës që kishte tentuar t’i fshihte ato.

“Captain Phillips” nga Paul Greengrass

Me protagonist një Tom Hanks të fuqishëm, kapitenin trim dhe të mprehtë që të gjithë do të donim ta kishim, filmi tregon historinë e vërtetë të kapjes së anijes amerikane të kontejnerëve “Maersk Alabama” në vitin 2009 nga një bandë piratësh somalezë.

Emocionues nga fillimi në fund, tepër intensiv, “Captain Phillips” është i përshtatshëm për ata që janë më të mësuar me filma aksion.

“Rose Island” nga Sydney Sibilia

Është një film që ishte folur për të, por ka meritën e madhe që na prezantoi me një histori të vërtetë që shumica e njerëzve e injoruan. Një ide vizionare dhe shkëlqyese: në vitet 1960, inxhinieri i guximshëm Bolonez Giorgio Rosa (i luajtur nga Elio Germano) projektoi dhe ndërtoi një mikrokomb jashtë ujërave të Rimini, jashtë ujërave territoriale. Një shtet i pavarur në mes të detit, i pajisur edhe me gjuhën, monedhën dhe flamurin e vet. U desh një sulm ushtarak nga Italia republikane për ta shfuqizuar atë.

“The King’s Speech” nga Tom Hooper

Edhe sovranët kanë dobësitë dhe vështirësitë e tyre emocionale. Ky është rasti i Mbretit të ardhshëm George VI, babait të mbretëreshës aktuale të Mbretërisë së Bashkuar, i cili vuante nga belbëzimi i dukshëm, një problem mjaft i sikletshëm për një sundimtar që ka ndër detyrat e tij të mbajë fjalime para nënshtetasve të tij. Colin Firth e interpreton atë me ndjeshmëri dhe aftësi. Ai ka rrëmbyer 4 Oscar: Filmi më i mirë, Regjia, Aktori, Skenari origjinal.

“The Walk” nga Robert Zemeckis

“The Walk” është historia e një ëndrre dhe një shoqërie që meriton të mbahet mend dhe të rijetohet. Ndërsa Kullat Binjake ishin ende në vend, më 7 gusht 1974, një ditë para dorëheqjes së Presidentit Nixon, artisti francez, Philippe Petit, befasoi Nju Jorkun duke ecur mbi një litar çeliku të tërhequr midis dy kullave të Qendrës Botërore të Tregtisë. Një shëtitje e mahnitshme mbi 400 metra lartësi.

“The Trial of the Chicago 7” nga Aaron Sorkin

Fatkeqësisht është një histori e vërtetë, një dështim i turpshëm i sistemit gjyqësor amerikan. Filmi gjurmon padrejtësitë dhe fyerjet e kryera gjatë gjyqit të të ashtuquajturve “Chicago Seven”, një grup aktivistësh kundër Luftës së Vietnamit. Në vitin 1969, shtatë persona u akuzuan nga qeveria federale për konspiracion pas protestave në Konventën Kombëtare Demokratike të vitit 1968 në Çikago.

Sorkin (fitues i Oskarit për skenarin) komploton dialogë të shkëlqyer dhe shpërthyes.

“A beautiful mind” nga Ron Howard

Përsëri Ron Howard, për një dramë njerëzore të frymëzuar nga jeta e nobelistit John Forbes Nash Jr, të luajtur nga Russell Crowe me kompleksitet të madh psikologjik. Gjeni në matematikë, nga lartësitë e famës deri në thellësinë e halucinacioneve, Nash ka përjetuar gjithçka.

Ai ka rrëmbyer katër Oscars: Filmi më i mirë, Regjia, Skenari joorigjinal, Aktorja dytësore për Jennifer Connelly, si e dashura e Nash.

“Dunkirk” nga Christopher Nolan

Mijëra ushtarë të rinj, trupa britanike dhe aleatë të rrethuar nga forcat armike, duke pritur atje në një plazh francez. “Mrekullia” e Dunkirkut, 1940, në një shfaqje vizuale dhe emocionale që gjykon, ndan dhe rikompozon kohën, mes tokës, qiellit dhe detit, një film luftarak që nuk ngjan me asnjë film tjetër luftarak.

“Diaz – Don’t Clean Up This Blood” nga Daniele Vicari

Një film që është një grusht në stomak. Brutal dhe i fuqishëm, ai rindërton represionin e dhunshëm policor kundër demonstruesve të pritur në shkollën Diaz Pascoli në Genova, gjatë samitit të G8 të vitit 2001.

Ai nuk ndalet shumë tek personazhet individuale, por te vala çnjerëzore që lë çdokënd të habitur.