Kompozitorët e filmit “Shogun” shpenzuan më shumë se dy vjet për të kompozuar veç katër orë muzikë

Mini-seriali i famshëm FX “Shogun”, që tani po i afrohet gjysmës së rrugës, ka një partiturë krejt ndryshe nga muzika e Maurice Jarre për përshtatjen origjinale të vitit 1980.

Ndërsa përdor instrumente autentike japoneze, muzika merr një qasje shumë moderne që zbaton teknologjinë e sotme dhe manipulimin e avancuar të zërit në mënyra që ishin të pamundura katër dekada më parë.

Fituesi i “Oscar”, Atticus Ross (“The Social Network”, “Soul”), vëllai i tij Leopold Ross (“The Book of Eli”) dhe bashkëpunëtori i tyre Nick Chuba (“Dr. Death”) punuan për më shumë se dy vjet në 10 miniseriale episodi, rreth një anglezi të mbytur me anije që përpiqet të mbijetojë në epokën e luftës feudale të Japonisë së shekullit të 17-të.

Prodhuesit fillimisht kërkuan diçka “epike” dhe supozuan se kjo automatikisht do të thoshte “orkestër”, por vëllezërit Ross kishin në mendje një qasje më pak konvencionale.

“Ne mund të bëjmë diçka pak më unike dhe të përputhemi me shkallën pa qenë nevoja që të paracaktojmë një orkestër të madhe”, thotë Atticus Ross për Variety, transmeton AlbanianPost.

“Ne donim që ajo të ishte më pak për vendin dhe periudhën dhe më shumë për shkallën dhe psikologjinë”, shton Leopold.

“Jo vetëm psikologjia e personazheve, por edhe psikologjia e publikut. Ne menduam se nëse do të shkonit në rrugën tradicionale japoneze, publiku do të ndihej shumë rehat. Kur Erasmus shpërthen në brigjet e Japonisë, ne donim që audienca të ndjente këtë lloj mrekullie dhe shqetësimi të jashtëzakonshëm që ndjen ekuipazhi”, shtoi ai tutje.

Ata kaluan muaj kërkime mbi muzikën dhe tingujt tradicionale japoneze, veçanërisht Gagaku – muzika e oborrit perandorak të kohës – dhe rekrutuan aranzhues-producent të lindur në Kaliforni, me bazë në Japoni, Taro Ishida për të vizituar vende të shumta në mbarë vendin dhe për të regjistruar muzikë të asaj natyre.

“Ne kishim një ndjenjë të paletës së tingujve dhe një ide se si mund ta sjellim atë në botën tonë në një mënyrë interesante”, thotë Leopold.

Treshja shkroi tema dhe ide të ndryshme muzikore, i dërgoi në Ishida për t’i regjistruar, por gjithashtu dërgoi pjesë atmosferike për ansamblet japoneze për të improvizuar.

Frazat muzikore që rezultuan mund të përdoren “si një pikë kërcimi”, tha Chuba, “duke i përpunuar ato në mënyrë dixhitale, më pas të ndërtojmë instrumentet tona të luajtshme” për ta përdorur materialin në mënyra të reja.

“Teksturalisht, ne jemi në vendin e duhur për sa i përket kohës dhe instrumenteve, por po e fusim edhe atë gjilpërën e të qenit mjaftueshëm të lirë për të bërë diçka që është tërësisht origjinale”, shton Atticus.

Rezultati “Shogun” i gjen vëllezërit Ross dhe Chuba duke përdorur materiale klasike japoneze në një mënyrë moderne duke përpunuar tingujt dhe duke i përfshirë ato në një peizazh zanor të përgjithshëm, të krijuar elektronikisht – duke përdorur një përzierje pajisjesh analoge dhe dixhitale – që plotëson nevojat dramatike të histori.

Chuba përmendi një lidhje muzikore magjepsëse midis personazhit të Toranagas dhe muzikës së periudhës.

Autori origjinal James Clavell e bazoi Toranaga-n në shogunin e vërtetë Tokugawa Ieyasu, i cili jetoi gjatë fundit të shekullit të 16-të dhe fillimit të shekullit të 17-të dhe i cili ishte përgjegjës për ringjalljen e traditave të muzikës Gagaku që u zhdukën kryesisht gjatë luftërave civile që i paraprinë ardhjes së tij në pushtet.

Disa nga instrumentet tradicionale që mund të dëgjohen herë pas here në partiturë janë kotoja e qeramikës; flautet shakuhachi, ryuteki dhe hichiriki; shamisen me tela, biwa dhe kokyu; dhe bateritë masive tradicionale të taikos.

“Është bërë më shumë si një film 10-orësh sesa një sesion episodik”, shpjegon Atticus, “kështu që arkitektura e partiturës, për sa i përket kohës kur fillojnë të shfaqen temat e personazheve, mund të përvijohet me mjaft kujdes”.

“Nuk kishte asnjë presion në atë lloj procesi televiziv me dyer rrotulluese ku po del episodi tjetër dhe ju jeni duke garuar për të provuar dhe për të përfunduar. Për këtë, pati një periudhë të gjatë shkrimi dhe më pas gjithçka u përzie në fund”, shtoi ai tutje.

Ka të paktën katër orë muzikë origjinale në “Shogun”, të prodhuara gjatë një viti skicash, kërkimesh dhe regjistrimi në Japoni plus një vit tjetër shkrimi dhe shënimi i episodeve individuale.