Gjatë festës së Falënderimeve, ndërsa Tony ishte fëmijë, dikush troket në derë dhe paraqitet një burrë me koshin plot me ushqime. Babai i Tony-it, krenar dhe i tensionuar nga vështirësitë financiare, refuzon ndihmën. Por dorëzimi nuk ndodh — derisa burri fut këmbën në derë, duke e detyruar babanë ta pranojë ndihmën.

Ai çast i zbuloi Tony-t një mësim: çdo çast, ne marrim tri lloj vendimesh, dhe mënyra se si i marrim ato mund të ndryshojë realitetin tonë.

1. Vendimi i parë: Çfarë zgjidh vetëm të vëzhgosh

“Çfarë vëzhgon, e ndjen.”
Fokusi që zgjedhim përjeton emocione. Babai i Tony-it u fokusua te doktrina dhe krenaria — dhe ndjeu turp. Tony fokusohej te shpresa dhe mirënjohja — dhe ndjeu gëzim. Çlirimi vjen kur fokusohemi jo te ajo që (-na mungon), por te ajo që kemi dhe mund të kontrollojmë.

2. Vendimi i dytë: Çfarë domethënie marrin ngjarjet

Pasi ai përjeton mirësi, Tony ndjen që të tjerët kujdesen për të dhe i jep ngjarjes një kuptim që ushqen dashurinë. Kuptimi krijon emocion, dhe emocion është jeta — kështu ne krijojmë jetën tonë duke zgjedhur kuptimin e gjërave.

3. Vendimi i tretë: Çfarë do bësh?

Tony vendos të veprojë: për një vit tjetër, ai kursen dhe dërgon ushqimet tek një familje në nevojë, duke simuluar ndihmën që i kish bërë një i huaj familjes së tij. Kjo ngjarje nis një rrugëtim: themelimin e “Tony Robbins Foundation” dhe sfidën “1 Billion Meals” për të furnizuar ushqim nevojtarëve.

Vendimi për t’u fokusuar drejt, për t’i dhënë ngjarjeve kuptim pozitiv dhe për vepruar me dashuri — është ky ajo dritë që mund të ndryshojë jetë. Dhënia ka efekt domino: nis gjithnjë me një gjest të vetëm.
Ne krijojmë jetën tonë — jo thjesht reagojmë ndaj saj.

Photo by Pixabay:

https://www.pexels.com/photo/man-holding-chess-piece-277124/