Nga Elton Qyno

Kur shikoja në titrat e Tv, emrat e transferimeve të drejtorave nëpër qarqe dhe që shitej si një rokadë, mu kujktua një histori që e kam lexuar në një libër që flet për Luftën e Dytë Botërore. S’po e them titullin e librit, por nuk jam as antisemitist.

Autori flet për një histori të tillë:

…Gjatë Luftës së Dytë Botërore, Gjermanët kishin kapur shumë rrobër lufte dhe i kishin mbyllur në një kamp përqëndrimi mbi 1500 persona. Secilit prej tyre i kishin vendosur nga një numër në pallto apo bluzë, nga 1 deri në 1500. Aq sa ishin…

Të burgosurit, kishin mbi 1 vit të pa larë dhe të pa ndëruar me rroba të tjera. Aq sa situata ishte bërë tragjikë, për shkak të kushteve higjeno-sanitare, morave dhe rrobave e të brendshmeve, që u ishin bërë kockë, nga moslarja.

Një ditë të bukur, ditë e Hënë, komandanti nazist i burgut shkon në fjetoret e të burgosurve dhe fillon tu bërtasë me të madhe që të ngrihen dhe të dalin në rresht në oborrin e burgut.

Të gjithë me vrap bënë siç tha komandanti, se nuk kishin rrugë tjetër.

Pasi u rreshtuan të burgosurit, foli komandanti.

Sot…, tha komandanti, është dita e ndërimit të brekëve…

Fytyrat e të burgosurve çelën dhe filluan të buzëqeshën. Të gjithë menduan se do vishnin brekë të reja, do shpëtonin nga allçitë që mbanin veshur prej 1 viti dhe të palara.

Sërisht u dëgjua zëri i komandantit, duke thëritur:

“…I burgosuri me Nr.1, të heqë brekët dhe t’ia japë të burgosurit Nr.20…”.

“…I burgosuri me Nr.20, të heqë brekët dhe t’ia japë të burgosurit Nr.40…”.

“…I burgosuri me Nr.100, të heqë brekët dhe t’ia japë të burgosurit Nr.200…”.

“…I burgosuri me Nr.400, të heqë brekët dhe t’ia japë të burgosurit Nr.456…”.

E kështu me rradhë kjo histori,derisa 1500 të burgosurit veshën të gjithë brekët e njëri-tjetrit.

Vetëm komandanti i Burgut, nuk transferoi brekët…