Ne mbështetemi në trurin tonë për çdo lëvizje që bëjmë, qoftë në shkrim, duke ecur, duke folur, apo edhe duke fjetur.

Por një çrregullim serioz i trurit, si sëmundja e Parkinsonit, mund ti vjedh një personi aftësinë  për të bërë detyrat e përditshme që shumë prej nesh e marrin si të mirëqenë. Nuk ka shërim, por trajtimi mund të ndihmojë

Sëmundja e Parkinsonit evoluon gradualisht me kalimin e kohës. Shenjat e hershme mund të jenë mezi të dukshme.

Lëvizjet e një personi mund të ndryshojnë pak. Ju mund të vini re ngadalësi, ngurtësi, ose vështirësi balancimi ose ecje. Fytyra e personit mund të mos ketë shprehje, ose shkrimi i dorës mund të bëhet i vogël dhe i ngushtë. Përfundimisht, këto ndryshime mund të bëhen më të rënda dhe të ndërhyjnë në jetën e përditshme. Mund të bëhet më e vështirë të flejë , të mendojë, të hajë, të flasë, të nuhatë dhe të marrë vendime. Ndërsa sëmundja përkeqësohet, simptomat mund të bëhen të vështira për t’u kontrolluar.

Sëmundja e Parkinsonit zakonisht lind pas moshës 50 vjeçare, por gjithashtu mund të shfaqet më herët në jetë.

Sëmundja e Parkinsonit është një çrregullim neurodegjenerativ, që do të thotë që qelizat e trurit gradualisht funksionojnë keq dhe vdesin. Sëmundja dëmton qelizat e trurit që bëjnë një lëndë kimike të quajtur dopaminë. Mungesa e dopamine që rezulton  nga kjo gjendje , shkakton probleme të lëvizjes që shënojnë sëmundjen e Parkinsonit.

Megjithëse studiuesit ende nuk e kuptojnë se çfarë shkakton sëmundja e Parkinsonit, gjenet e trupit kanë gjasa të luajnë një rol. Një numër i gjeneve kanë qenë të lidhura me rrezikun e zhvillimit të Parkinsonit.

Por gjenet janë vetëm pjesë e fotografisë. Shkencëtarët po kërkojnë për faktorë të tjerë që mund të çojnë në sëmundje. Një synim i këtij hulumtimi është zbulimi i objektivave të rinj për barna që mund të ngadalësojnë progresin e sëmundjes.

Nëse vëreni ndonjë nga shenjat e zakonshme të sëmundjes së Parkinsonit, shkoni tek një mjek. Mjeku mund t’ju referojë tek një neurolog, një mjek i specializuar në sistemin nervor. Një provë e kujdesshme dhe teste të caktuara mund të ndihmojnë me diagnozën.

Për trajtimin e Parkinsonit, mjekët përshkruajnë kombinime të barnave që punojnë për të rregulluar dopaminën në tru. Kjo ndihmon njerëzit të jenë të lirë për të lëvizur më mirë dhe zvogëlon problemet shqetësuese të lëvizjes së Parkinsonit.

Një procedurë kirurgjikale e quajtur stimulim i thellë i trurit është një opsion për disa pacientë. Në këtë qasje, një sistem i ngjashëm me stimulues ,është vendosur në zonat e trurit që kontrollojnë lëvizjen.

Hulumtimet sugjerojnë se ushqimi i shëndetshëm  dhe ushtrimi mund të ndihmojë në uljen ose vonimin e simptomave.

Shkencëtarët po studiojnë se sa dhe cilat lloje ushtrimesh mund të ndihmojnë më shumë në përmirësimin e shëndetit të pacientit dhe cilësinë e jetës.