Një studim i vogël, paraprak sugjeron që një zonë e trurit e quajtur hipotalamus duket se është rreth 6% më e vogël tek gratë që përdorin pilula të kontrollit të lindjes ( kontraceptivë).

Por saktësisht se çfarë do të thotë kjo nuk është ende e qartë. Në këtë studim, gratë me pilula patën rritje statistikisht të rëndësishme të zemërimit. Studiuesit gjetën gjithashtu një lidhje të mundshme me simptomat e depresionit.

Lajmi i mirë: Ata nuk panë ndonjë ndryshim në performancën mendore të grave.

“Dhe gratë që përdorin pilulën nuk duhet të kërkojnë forma të tjera të kontrollit të lindjes bazuar në këto gjetje”, thanë studiuesit.

“Nuk ka të dhëna të mjaftueshme këtu që dikush të shqetësohet”, tha autori i studimit, Dr Michael Lipton.

“Ka më shumë se një histori 50-vjeçare të pilulave të kontrollit të lindjes. Ne nuk po këshillojmë ndonjë ndryshim (në kontracepsionin tuaj) bazuar në këtë konstatim paraprak.”

Lipton është drejtor i asociuar i Qendrës së Kërkimit të Rezonancës Magnetike Gruss në Kolegjin e Mjekësisë Albert Einstein, në New York City.

“E vendosur në bazën e trurit, hipotalamusi prodhon hormone. Ndihmon gjithashtu në rregullimin e funksioneve thelbësore të trupit si temperatura, gjumi dhe rrahjet e zemrës”, thanë studiuesit.

“Ka shumë sende të paketuara atje”, tha Lipton.

“Hipotalamusi mbulon shumë funksione themelore të trupit, si rregullimi i gjumit, rregullimi riprodhues, ovulimi, cikli menstrual, oreksi, gjendja shpirtërore, sjellja që lidhet me shpërblimin dhe ujin (ekuilibri).”

Lipton dhe ekipi i tij fillimisht po studionin dallimet në rimëkëmbjen e tronditjes në atletet femra dhe meshkuj. Gjatë këtij hulumtimi, ata kuptuan se kishte një ndryshim në vëllimin e hipotalamusit në gratë që marrin pilula të kontrollit të lindjes.

Pesëdhjetë gra ishin pjesë e studimit. Njëzet e një kishin përdorur pilula të kontrollit të lindjes.

Qendrat e SHBA për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve vlerësojnë se rreth 16% e grave midis 15 dhe 44 vjeç marrin pilula për kontrollin e lindjes. Ato përdoren gjithashtu për të trajtuar kushte të tjera, përfshirë perioda të parregullta, ngërçe, puçrra, endometrioza dhe sindromi polycistic i vezores.

Studiuesit panë vetëm pilulat e kontrollit të lindjes dhe jo format e tjera hormonale të kontrollit të lindjes, siç janë implantet nën lëkurë ose pajisjet intrauterine. Për shkak se këto forma të kontrollit të lindjes lëshojnë një masë të qëndrueshme, sesa një dozë ciklike të hormoneve, efektet e tyre në trup ose tru mund të jenë të ndryshme, tha Lipton.

Dr Minisha Sood, një endokrinologe në Spitalin Lenox Hill në New York City, tha që është e rëndësishme të theksohet përmasa e vogël e studimit, dhe se pjesëmarrësit mund të kenë pasur tashmë çrregullime të humorit.

“Ky studim nuk ka të ngjarë të ndryshojë praktikën time klinike në kuptimin e menjëhershëm, megjithëse mund të shërbejë si një hap për të rritur të kuptuarit tonë për marrëdhënien komplekse midis kontraceptivëve oral dhe trurit”, tha Sood.

Christine Metz, një profesore në Institutin e Feinstein për Kërkime Mjekësore / Northwell Health në Manhasset, N.Y., gjithashtu theksoi se hulumtimi nuk dëshmon shkak dhe efekt.

“Kjo do të thotë se është shumë shpejt të dihet pse mund të kenë ndodhur këto ndryshime”, tha ajo.

Metz shtoi se është gjithashtu “e rëndësishme të theksohet se ndryshimet në vëllim nuk do të thotë se do të ketë ndryshime në funksionin e trurit. Psh, me një hundë më të vogël, do të nuhasni më pak?”

Ajo tha se nuk mendon se kjo është diçka për të cilën gratë duhet të shqetësohen.

Studimi ishte i vogël, dhe është e vështirë të dallosh hipotalamusin nga indet rrethuese të trurit në imazhe, shpjegoi Metz. Plus, truri mund të ndryshojë me kalimin e kohës, kështu që është e mundur që ndryshimet në madhësinë e hipotalamusit të kthehen ose të përmirësohen me kalimin e kohës.

Gjetjet e paraqitura në takime janë parë zakonisht si paraprake derisa ato të botohen të rishikuara nga bashkëautorët.