Ilaçet e vazhdueshme për foshnjat janë tepër të dëmshme!

Përdorimi afatgjatë i ilaçeve kundër krizave tek foshnjat që kishin kriza menjëherë pas lindjes mund të mos jetë e nevojshme dhe mund të jetë e dëmshme, sugjeron një studim i ri.

Të sapolindurit që kanë kriza pas lindjes janë në rrezik të kushteve afatgjata të tilla si vonesa në zhvillim, paralizë cerebrale ose epilepsi, kështu që u jepet ilaçe kundër krizës për të trajtuar shqetësimet elektrike të trurit që shkaktojnë krizat e tyre.

Disa foshnje marrin ilaçin vetëm për disa ditë në spital, ndërsa të tjerët e marrin atë me muaj në shtëpi për shkak të shqetësimeve se krizat mund të përsëriten, shpjeguan studiuesit e Universitetit të Mjekësisë në Michigan.

Por ata zbuluan se vazhdimi i këtij trajtimi pas ndalimit të krizave mund të mos jetë e nevojshme.

Studimi përfshiu rreth 300 foshnje të lindura gjatë tre viteve. Të gjithë kishin kriza në ditët e para deri në javë pas lindjes. Dy të tretat mbetën në ilaçe kundër krizës pas largimit nga spitali, mesatarisht katër muaj trajtim. Një e treta  ndaluan  marrjen e ilaçeve kundër krizës para se të largoheshin nga spitali, mesatarisht vetëm disa ditë trajtimi.

Studiuesit zbuluan se 13% e foshnjave zhvilluan epilepsi, por nuk kishte asnjë lidhje midis rrezikut të epilepsisë dhe sa kohë foshnjat morën ilaçe kundër krizave, sipas studimit. Rezultatet u botuan më 24 maj në revistën JAMA Neurology.

“Megjithëse krizat tek të porsalindurit  zakonisht zgjidhen brenda 72 orësh, ilaçet afatgjata shpesh përshkruhen nga kujdes. Por gjetjet tona sugjerojnë që qëndrimi me ilaçe kundër krizës pas largimit nga spitali nuk i mbron foshnjat nga krizat e vazhdueshme ose parandalon epilepsinë, dhe nuk ndryshon rezultatet e zhvillimit, “tha Shellhaas në një njoftim për shtyp të universitetit.

Përdorimi afatgjatë i ilaçeve kundër krizës mund t’i ekspozojë foshnjat ndaj efekteve potencialisht neurotoksike, të cilat mund të shoqërohen me rezultate më të ulëta njohëse, vështirësi gjatë zgjimit për tu ushqyer dhe probleme për të bërë lloje të tjera të aktiviteteve të rëndësishme për rritjen dhe zhvillimin, sipas Shellhaas.

“Ne me të vërtetë duhet të balancojmë rreziqet e mjekimit të vazhdueshëm me përfitimet për shëndetin e foshnjave”, tha ajo. “Nëse nuk është e nevojshme, atëherë mbajtja e tyre në ilaçe mund të bëjë më shumë dëm sesa dobi”.

Shellhaas vuri në dukje se shumica e “foshnjave në këtë studim shkuan në shtëpi me ilaçe kundër krizave, gjë që sugjeron që duhet të rimendojmë praktikën standarde”.