Kur humbja është fitore: Si e forcoi kryetari i opozitës pozicionin e tij

Zgjedhjet e fundit sollën një rezultat të pritshëm për shumicën e analistëve: një tjetër humbje për opozitën. Megjithatë, ajo që doli më pak e dukshme në pamje të parë ishte forca e re që fitoi kryetari i kësaj opozite, një kontrast i fortë midis dështimit elektoral dhe konsolidimit të pushtetit të brendshëm. Ndërsa votuesit i kthyen shpinën alternativës opozitare, strukturat e partisë, listat dhe pozicionet kyçe u mbushën nga emra besnikë të kryetarit. Me fjalë të tjera, opozita humbi betejën e votës, por lideri i saj fitoi kontrollin e plotë mbi ushtrinë politike që do ta shoqërojë në betejat e ardhshme.

Kjo nuk është hera e parë që një lider politik del më i fuqishëm nga një humbje. Historia politike, edhe në nivel ndërkombëtar, ka treguar raste kur liderët kanë përdorur disfata të pjesshme për të pastruar radhët e partisë nga kritikët e brendshëm dhe për të vendosur njerëzit e tyre në pozita kyçe. Në rastin konkret, lista e kandidatëve për këshilla bashkiakë apo postet drejtuese në parti ishin të mbushura me individë të zgjedhur dhe të testuar për besnikërinë ndaj kryetarit. Kjo bëri që, pavarësisht humbjes numerike të opozitës, kontrolli mbi partinë të kalonte në duart e një rrethi të ngushtë dhe të unifikuar rreth liderit.

Kjo lëvizje ka anët e saj pozitive dhe negative. Nga njëra anë, një parti e unifikuar ka më pak përplasje të brendshme dhe është më efikase në komunikimin politik. Një lider i fortë mund të marrë vendime të shpejta, të qarta dhe të drejtpërdrejta. Por nga ana tjetër, kjo fitore brenda partisë vjen me një kosto të mundshme: largimin e figurave kritike, të cilët shpesh përfaqësojnë zëra të rëndësishëm për një bazë më të gjerë votuesish. Një opozitë e mbyllur në vetvete, e ndërtuar vetëm mbi besnikëri dhe jo mbi meritokraci apo ide të reja, rrezikon të mos e rigjejë kurrë mbështetjen e shumicës.

Në politikë, fuqia nuk matet vetëm me rezultatet zgjedhore, por edhe me aftësinë për të kontrolluar narrativën dhe organizatën. Kryetari i opozitës, pavarësisht humbjes, e ka rifituar kontrollin e plotë mbi partinë dhe këtë e sheh si një fazë përgatitore për një rikthim më të fortë. A do të mjaftojë kjo për të kthyer besimin e elektoratit në të ardhmen? Kjo mbetet për t’u parë.

Në fund, kjo është një nga ato situata kur humbja është fitore – por vetëm nëse lideri di ta përdorë këtë moment për të ndërtuar jo thjesht një parti më besnike, por një alternativë më bindëse për qytetarët. Sepse fitoret brenda partisë nuk mjaftojnë, kur humb betejën me publikun.

/Podiumi.com