Non grata dhe “po vjen shtatori” – festa e socialistëve intelektualë

Tema e Berishës non grata dhe të tjerëve pas tij, duket të jetë si buka e darkës së fundit për socialistët intelektualë të Shqipërisë. Sepse të tillë ka ende, intelektualë socialistë Jo. Dhe kjo meriton vëmendje. Alfred Peza, një socialist intelektual, shkruan sot një opinion që është thashethemuar më parë nga të tjerë: Lulzim Bashës i është kërkuar nga amerikanët që të pastrojë partinë nga Sali Berisha.

Deri dje Lulzim Basha i ankohej ndërkombëtarëve, njerëzve e bashkëpunëtorëve më të afërt e besnikë, këshilltarëve dhe analistëve pranë tij se nuk mund të bënte dot një opozitë kontruktive, sepse nuk e linin Sali Berisha e Ilir Meta. Nuk mund të dilte kundër djegies së mandateve të deputetëve, sepse kështu kishte urdhëruar Sali Berisha. Nuk mund të futej dot në zgjedhjet lokale, sepse kështu kishte dashur Ilir Meta, që i çdekretoi ato.

Por tani që Sali Berisha është i gozhduar në kryqin politik të listës së zezë së SHBA dhe Ilir Meta i shkarkuar si Presidenti i Republikës, për Lulzim Bashën nuk pi më ujë asnjë justifikim. Asnjë alibi. Asnjë gënjeshtër. Asnjë sajesë. Asnjë truk. Sepse e ka si kurrë më parë, të gjithë lëndinën politike të opozitës, të hapur. Bosh. Të pa zënë nga askush. Vetëm për veten.

Ndaj pasi u ribë Kryetar, Lulzim Bashës i duhet të bëhet, edhe lider. Por lider nuk bëhesh dot as me votime formale brenda partisë dhe as me dekret hyjnor, por vetëm me akte personale. Nëse nuk ia del deri në shtator por vijon sërisht të qahet, qurravitet e zvarritet, e sigurtë është se pas Sali Berishës dhe Ilir Metës, radha për të hapur krahun do jetë e Lulzim Bashës! E për këtë mjafton një “non grata”…

shkruan Peza ndër të tjera.

Sa e dashur  duhet të jetë kjo e vërtetë politike ditore: të kujton ato dekretet informale të ish-ambasadorëve sovjetikë që caktonin jetën dhe vdekjen e politikës në Tiranë. Mesazherët e kësaj të vërtete patjetër që duhet të jenë të lumtur përderisa çuçurisin gjëra me rëndësi, muhabete nga “brenda”, që sepse të japin iluzionin se je edhe vetë i rëndësishëm.

Mirëpo kjo lapërdhi mediatike bie ndesh me normën morale të një soc-intelektuali si z. Peza, përderisa nevoja për pastrim të politikës është në të njëjtën valë dhe gjerësi si ajo që kërkon reforma në drejtësi: tërësore. Pse atëherë pastrimi I politikës nga dekreti amerikan prek vetëm PD-në dhe viktimën më fatkeqe të saj, Lulzim Bashën të cilit sot I kërkohet Pazar për bashkëqeverisjen duke e yshtur me antiamerikanizmin e tij të paqenë?

Një intelektual, qoftë ky edhe Soc, aq më tepër ish-gazetar që pati probleme ligjore me deklarim pasurie- kuptohet tërësisht legjitime dhe me djersë – duhet të ngrejë pyetjen, të hapë parantezën, nëse këto mandate që vijnë nga Amerika, duhet të prekin edhe PS-në. Partinë e llurbës së korrupsionit. Pra nëse ne shohim që Berishës i erdhi letra nga SHBA, normalisht do pyesim: Po Edi Ramës, Taulant Ballës, Damian Gjiknurit, Belinda Ballukut, e të tjerëve pas tyre, do duhet t’u vijë një letër e tillë? Sepse ne jetojmë në një vend që n aka bërë të kuptojmë se përgjegjësia, politike, administrative dhe penale, buron nga politika, që merr vendime nga më asburdet. Si atëherë të pranojmë këtë gjyq asimetrik moral të nxitur nga një letër bakalli e dikujt në Amerikë, për të kanalizuar procese virtuale pastrimi që as kanë të bëjnë me interesin tonë?

Në fakt pyetja as nuk duhet shtruar, pasi Fred Pezat me shokë veprojnë në keqbesim: përsërisin idenë se Berishën nuk e do Amerika, se pas tij e ka radhën Basha për të kënaqur zhaurimën politike të këtij vendi, pasi nëse nesër do ketë ndonjë pa radhë, opinioni do piqet sipas rrethanave. Nuk ka kohë kush të mendojë vetë dhe të hapë belara kot më kot. Mendimtari që është mendimtar, një krah e mban. E kur nuk ka një krah, ai me një parti do bëhet.

s.zaim / Respublica