Radar
Kuriozitete / Haremi, 12 fakte rreth konceptit të haremit dhe si u deformua
Në momentin që dëgjojmë fjalën harem, kemi një tendencë të vizualizojmë me sytë e mendjes një vend plot me gra të veshura pjesërisht, të gatshme për të miratuar fantazitë seksuale të sundimtarit, kryesisht një perandor ose sulltan. Por kjo është një pamje e gabuar. Lexoni më poshtë 12 fakte interesante në lidhje me fjalën harem.
- Fjala “harem” është me origjinë arabe dhe fjalë për fjalë do të thotë ‘e ndaluar’.
- Imagjinata evropiane e shekujve XVIII dhe XIX përshkruan haremin si një bordello të brendshme e krijuar për t’u përdorur vetëm nga një sundimtar mysliman.
- Që haremi ishte një bordello e brendshme është një pohim i pasaktë. Në të vërtetë ishte një dhomë e familjes e destinuar për gratë muslimane.
- Ideja e një haremi ishte t’u jepte këtyre grave një vend në shtëpi ku mund të kishin privatësi maksimale dhe të hiqnin mbulesat e tyre pa u parë nga të huajt. Pra, në thelb, haremi i referohet një vendi në shtëpi ku gratë mund të pushojnë larg vëmendjes së të tjerëve.
- Në haremet tradicionale, burrave që nuk i përkisnin familjes u ndalohej rreptësisht hyrja në harem.
- Ndonjëherë një harem mund të ishte thjesht një oborr i brendshëm ku gratë ishin të mbrojtura nga sytë e të huajve. Sidoqoftë, një oborr i tillë i hapur ishte në dispozicion vetëm për familjet e pasura.
- Keqkuptimet në lidhje me haremet kanë origjinën në Perandorinë Osmane dhe shprehjet letrare dhe artistike perëndimore i kanë shoqëruar haremet me lakuriqësinë dhe seksualitetin.
- Disa nga veprat e famshme perëndimore si La grande odalisque (nga Jean-Auguste-Dominique Ingres), Banja Turke (nga Jean-Auguste-Dominique Ingres), Jeta në harem (nga John Fredrick Leëis), Banja ( nga Jean-Leon Gérôme), Brendësia e Pallatit të Hatice Sultana (nga Anton Ignaz Melling), Haremi Mbretëror (nga Anton Ignaz Melling) etj. janë fajtorët kryesorë për tu fajësuar, për ngritjen e këtij miti.
- Shkaku që çoi në të vërtetë në këtë keqkuptim (që haremet lidhen me lakuriqësinë dhe seksualitetin) ishte se sundimtarët e Perandorisë Osmane mbanin hareme komplekse. Ato ishin mjaft të mëdha dhe femrat në harem përfshinin nënën, motrat, gratë dhe konkubinat e perandorit.
- Madhësia e këtyre haremëve osmanë mund të merret me mend nga fakti që ata kërkonin një numër të madh shoqëruesesh femra për t’u shërbyer të burgosurve dhe grupi i eunukëve ishte përgjegjës për mbikëqyrjen e këtyre haremave.
- Diku midis 300 dhe 900 eunukë mbikëqyrnin haremet e sundimtarëve osmanë.
- Ekzistonte një kërkesë e veçantë që çdo eunuk duhet të përmbushte për të punuar në një harem perandorak. Thjesht duhet të kishin hequr organet gjenitale./tons of facts
