Dëshira e ulët seksuale te meshkujt lidhet me çekuilibrin kimik

Ndërsa ishte me shokët e tij në kolegj, Peter (s’është emri i tij i vërtetë), kuptoi se ndihej ndryshe për seksin, ndryshe nga miqtë e tij heteroseksualë.

“Unë kurrë nuk kam qenë i interesuar për pornografinë, por gjithsesi qeshja me shakatë e miqve të mi,” tha Peter, tani 44 vjeç. 

“Sigurisht që nuk e përmenda kurrë se … si çunat, do më nxirrnin nga grupi”.

Ndërsa zhvillonte “marrëdhënie serioze” me femra, Peter zbuloi se nuk kishte dëshirën seksuale siç e kishin partneret e tij.

“Unë nxirrja justifikime duke thënë se isha i lodhur apo i stresuar,” tha ai. “Nuk është se nuk kisha tërheqje ndaj partneres, por thjesht nuk më shkonte në mendje të filloja seksin”.

Në vitin 2021, Peter pa një reklamë që rekrutonte vullnetarë meshkuj për një studim të ri mbi çrregullimin hipoaktiv të dëshirës seksuale, ose HSDD. Studiuesit planifikuan t’u injektonin pjesëmarrësve të studimit kisspeptin – një hormon seksual natyral – për të parë nëse kjo rrit dëshirën e tyre seksuale. Kisspeptin luan një rol kyç në riprodhim; pa nivele adekuate të hormonit, fëmijët nuk e kalojnë pubertetin, për shembull.

Peter u regjistrua, i intriguar nga mendimi se një çekuilibër biologjik mund të ndihmojë në shpjegimin e sjelljes së tij. Një javë pas seancës përfundimtare, tha Pjetri, ndodhi diçka e mahnitshme.

“Papritur, desha të inicioj intimitet. Mendoj se kjo nuk ishte diçka e nxitur nga mendja ime, por nga trupi im i cili dëshironte diçka, “tha ai. “Unë isha i pari që mora hapin për të kryer seks dhe kjo i përmirësoi gjërat me partnerin tim në mënyrë të jashtëzakonshme.”

Ekspertët besojnë se HSDD prek të paktën 10% të grave dhe deri në 8% të burrave, megjithëse këto shifra mund të jenë të ulëta, tha Stanley Althof, një profesor emeritus i psikologjisë në Universitetin Case Western Reserve School of Medicine në Cleveland, Ohio dhe drejtor ekzekutiv i Qendra për Shëndetin Martesor dhe Seksual të Floridës së Jugut.

“Burrat kanë turp të shkojnë te mjeku në fillim, dhe ju supozohet të jeni një djalë maço,” tha Althof, i cili nuk ishte i përfshirë në studimin e kisspeptin.

Pra, është e vështirë për burrat të thonë: ‘Hej, unë kam një problem me dëshirën time seksuale.’ Kjo është arsyeja pse shumica e pacientëve meshkuj që shoh me HSDD dërgohen nga partneret e tyre.”

Për t’u diagnostikuar me këtë çrregullim, një person nuk duhet të ketë probleme të tjera që mund të shkaktojnë një ndryshim në epsh, si disfunksioni erektil.

“Humbja e interesit për shkak të problemeve të performancës është e zakonshme, por HSDD është gjë tjetër,” tha Althof. “Është mungesa e mendimeve erotike dhe mungesa e dëshirës për seks që duhet të jetë e pranishme për gjashtë muaj me radhë. Gjithashtu nuk shkaktohet nga një çrregullim tjetër ose faktorë të tjerë stresues: nuk është shkak depresioni. Nuk është shkak një marrëdhënieje e keqe. Nuk është shkak konsumimi i  një antidepresivi.”

“Disa njerëz nuk shqetësohen nga mungesa e interesit të tyre për seksin, kështu që ne nuk do të mund t’i trajtonim për HSDD,” tha psikologia klinike Dr. Sheryl Kingsberg.

“Gratë që vijnë në zyrën time janë thellësisht të shqetësuara,” tha ajo. “Ato më thonë: Dikur kam pasur dëshirë por më ka ikur. Mund të jem në një ishull të shkretë pa presione, por thjesht nuk kam oreks. Unë dua të kthehet. Ato gra kanë HSDD.”

Dr. Waljit Dhillo, një profesor në endokrinologji dhe metabolizëm në Imperial College London, ka studiuar lidhjen midis dëshirës së ulët seksuale dhe hormonit kisspeptin për vite me radhë, fillimisht te kafshët, pastaj te njerëzit.

Studimet e mëparshme nga Dhillo me burra të shëndetshëm pa probleme libidoje, zbuluan se u jepnin atyre kisspeptin nivele të rritura të testosteronit dhe hormonit luteinizues, i cili është i rëndësishëm për funksionin e gonadave.

Studimi i tij më i ri, i botuar në revistën JAMA Network Open në shkurt, studioi 32 burra me HSDD të verifikuar. Peter ishte një prej tyre.

“Shumë njerëz i thonë vetes: ‘Jam vetëm unë. Unë kam një problem. Por në fakt, HSDD mund të jetë mënyra se si truri juaj funksionon, “tha Dhillo, i cili është dekan në Institutin Kombëtar të Mbretërisë së Bashkuar për Akademinë e Kërkimit të Shëndetit dhe Kujdesit në Newcastle upon Tyne.

Burrat pjesëmarrës në studimin e ri vizituan dy herë laboratorin e Dhillo-s. Në çdo rast, atyre u pajisën me një pajisje për të matur në mënyrë objektive zgjimin, atyre iu dha një injeksion dhe iu kërkua të shikonin pornografi ndërsa truri i tyre skanohej nëpërmjet imazhit funksional të rezonancës magnetike.

As subjektet dhe as studiuesit nuk e dinin nëse injeksioni i asaj dite ishte kisspeptin apo një placebo.

Skanimet e trurit treguan një efekt të rëndësishëm të dyfishtë pas injektimit të kisspeptinës, tha Dhillo. Aktiviteti në zonat e trurit që pengojnë sjelljen u ngadalësua, ndërsa zonat e trurit të lidhura me interesin seksual u ndezën.

“Si grup, burrat kishin një përgjigje seksuale 56% më të lartë ndaj imazheve seksuale pas kisspeptinës sesa placebo,” tha Dhillo. 

Peter vuri re një ndryshim menjëherë pas përfundimit të trajtimeve. Jeta e tij seksuale ishte aq e fortë, në fakt, saqë nuk kaloi shumë kohë dhe partnerja e tij mbeti shtatzanë me fëmijën e parë.

Ndërsa Peter pati një rezultat pozitiv afatgjatë, është shumë herët të thuhet se injeksionet e kisspeptinës ishin arsyeja, tha Althof.

Dhe edhe nëse kërkimet e ardhshme konfirmojnë përfitimet e kisspeptinës, trajtimi mjekësor nuk është një zëvendësim për komunikimin e shëndetshëm në lidhje me seksin midis partnerëve dhe mjekët, tha Dhillo.