Hermann Esse ka shkruar për të: “Ai është i vetmi njeri që mund të të zhytë në errësirë, me të gjitha dritat e ndezura.” 

Shumica e punimeve të tij u botuan pas vdekjes së tij. Tregimet janë kaq unike dhe enigmatike sa që termi “Kafkaeske” u shpik për të shprehur këtë unike. Shpërfytyrimi, “Procesi” dhe “Metamorfoza” janë ndër veprat e tij më të famshme. Përmes tyre ai arriti të kapte një pamje groteske të botës, ku njerëzit përpiqen të shpëtojnë nga faji, vetmia dhe stresi i përjetshëm i jetës.

Bohemi Kafka lindi në Pragë në 1883-n. Familja e tij ishte me origjinë hebraike. Ai ishte më i madhi nga 6 vëllezër. Dy vëllezër i vdiqën në moshë të re dhe tre motrat e tij u ekzekutuan në kampe përqendrimi.

Mbiemri Kafka në çekisht do të thotë karrigia. Babai i tij, një njeri dinamik, arriti shumë herët të bëhej një tregtar i suksesshëm i tekstilit. Por marrëdhënia e tij me djalin ishte zhgënjyese. Franz që në moshë të hershme tregoi një neveri ndaj njerëzve. Ai nuk ishte aspak i shoqërueshëm dhe preferonte të izolohej në dhomën e tij dhe të lexonte vepra letrare. Izolimi provokoi pakënaqësinë e babait të tij, i cili bëri komente poshtëruese për prirjen e tij drejt letërsisë. Djali i sëmurë shumë më vonë në një letër, e përshkruan babanë e tij si një karakter tiran dhe të shkathët, i cili donte të kontrollonte gjithçka dhe shpesh shpërthente mbi të. Gjatë gjithë jetës së tij, Kafka u përpoq të menaxhonte indiferencën dhe nervat e prindërve të tij. Në fakt, “Metamorfoza”, e cila flet për një njeri që shndërrohet në një buburrec të neveritshëm dhe të gjithë e shmangin atë, buron nga kjo marrëdhënie problematike.

Gjuha amtare e Kafkës ishte gjermanishtja, në të cilën ai shkroi të gjitha veprat e tij. Por ai gjithashtu dinte rrjedhshëm Çekisht. Pas shkollës së mesme, ai studioi në Universitetin e Pragës. Së pari ai studioi Kimi, të cilën së shpejti e la sepse i dukej shkencë pa interes. Kjo është arsyeja pse ai i pasuroi studimet e tij me greqishten e lashtë dhe latinishten. Më në fund ai mori një diplomë në drejtësi.

Atje ai gjithashtu takoi Max Brod, një nga miqtë e paktë që bëri gjatë jetës. Në vitin 1907, Kafka punoi për një kompani italiane të sigurimeve, nga e cila dha dorëheqjen dhe në 1908, ai punoi për një kompani tjetër sigurimesh në Pragë. Por, kjo nuk e përmbushte.

Ai ndihej i bllokuar dhe i bezdisur që nuk mund t’i përkushtohej letërsisë. Megjithëse shkëlqeu në punën e tij, Kafka mbeti në kompani vetëm për të paguar shpenzimet e tij ditore. Gjatë gjithë viteve prezenca e tij delikate dhe karakteri i tij i dobët e shqetësonin. Ai kishte qenë tashmë në sanatoriumet e Pragës dy herë për mjekim.

Në 1923, ai u transferua në Berlin për të shmangur ndikimin e familjes së tij dhe për t’iu përkushtuar shkrimeve të tij. Por para lëvizjes së tij të fundit, Kafka arriti të fejohej dy herë. Por ai nuk u martua kurrë. Në vitin 1912, ai u takua me Felice Bauer. Pas dy vjet korrespondencë të vazhdueshme, fejesa e çiftit u caktua. Në të njëjtën kohë, Kafka filloi t’i dërgonte letra mikut më të mirë të së fejuarës. Kur Felice e mori vesh, martesa u anulua. Sidoqoftë, dashuria e çiftit u rindez. Këtë herë ishin problemet shëndetësore që e penguan Kafka të martohej. Nga viti 1912 deri më 1923, Kafka shkroi pjesën më të madhe dhe më përfaqësuese të veprës së tij.

“Gjithçka që kam shkruar dhe planifikuar të digjet pandërprerë dhe pa u lexuar”! Përkeqësimi i shëndetit të Kafkës ishte i pakthyeshëm. Ai u diagnostikua me tuberkuloz. Në vitin 1923, ai u kthye në Pragë dhe përsëri hyri në një senatorium. Më 3 qershor 1924, i rraskapitur, ai vdiq. Ai ishte vetëm 41 vjeç.

Kafka dihet se ka vuajtur nga depresioni klinik dhe agorafobia gjatë gjithë jetës së tij. Ai vuante nga pagjumësia dhe migrena. Ai u përpoq të ndiqte një dietë të shëndetshme vegjetariane, si dhe ilaçe të tjera. Në testamentin e tij ai kishte shkruar se nuk dëshironte asgjë nga ato që kishte shkruar, lexuar dhe botuar. Për fat të mirë, shoku i tij i mirë Max nuk e plotësoi kërkesën e tij dhe kështu veprat e shkrimtarit modernist vazhdojnë të ndikojnë në letërsinë, muzikën dhe kinemanë botërore.