Ethet hemorragjike Alkhurma (AHF) shkaktohet nga virusi i etheve hemorragjike Alkhurma (AHFV), një virus i lindur nga rriqrat e familjes Flavivirus. Virusi fillimisht u izolua në 1995 nga një pacient në Arabinë Saudite. Rastet pasuese të AHF janë dokumentuar në turistët në Egjipt, duke shtrirë gamën gjeografike të virusit dhe sugjeruar që shpërndarja gjeografike e virusit është e gjerë dhe që infeksionet për shkak të AHFV janë të raportuara.

Qëndrueshmëria e virusit brenda popullatave të parazitëve dhe roli i bagëtisë në procesin e transmetimit të sëmundjes nuk janë kuptuar mirë. Virusi AHFV është një variant i Sëmundjeve Pyjore të Kyasanur (KFD), një Flavivirus i transmetuar nga parazitët.
Që nga përshkrimi i parë i AHFV, janë raportuar disa qindra raste. Rastet duket se kulmojnë në pranverë dhe verë. Studimi i mëtejshëm i AHFV është i nevojshëm për të përmirësuar masat e shëndetit publik.

Shenja dhe simptoma

Bazuar në informacion të kufizuar, pas një periudhe inkubacioni që mund të jetë e shkurtër sa 2-4 ditë, sëmundja paraqitet fillimisht me simptoma jo specifike të ngjashme me gripin, duke përfshirë ethe, anoreksi (humbje të oreksit), dobësim të përgjithshëm, diarre dhe të vjella. ; një fazë e dytë është shfaqur në disa pacientë, dhe përfshin simptoma neurologjike dhe hemoragjike në formë të rëndë. Dështimi me shumë organe i paraprin rezultateve fatale. Asnjë simptomë e përsëritur ose kronike nuk është raportuar pas shërimit. Provat sugjerojnë që mund të ekzistojë një formë më e butë, ku nuk kërkohet shtrimi në spital.
Trombocitopenia, leukopenia dhe enzimat e ngritura të mëlçisë janë vërejtur pothuajse gjithmonë tek pacientët që janë shtruar në spital.

Diagnozë

Diagnostifikimi klinik mund të jetë i vështirë për shkak të ngjashmërisë midis AVHF, etheve hemorragjike të Krimesë-Kongos (CCHF) dhe etheve Rift Valley (RVF), të cilat ndodhin në zona të ngjashme gjeografike. Diagnostifikimi laboratorik i AHF mund të bëhet në fazën e hershme të sëmundjes me zbulimin molekular me anë të analizave  ose izolimit të virusit nga gjaku. Më vonë, mund të kryhet testimi serologjik duke përdorur një analizë serologjike imunosorbente të lidhur me enzimën (ELISA).

Trajtimi

Nuk ka një trajtim specifik standard për sëmundjen. Pacientët marrin terapi mbështetëse, e cila konsiston në balancimin e lëngut dhe elektroliteve të pacientit, ruajtjen e statusit të oksigjenit dhe presionin e gjakut dhe trajtimin e çdo ndërlikimi. Vdekshmëria tek pacientët e shtruar në spital varion nga 1-20%.