Mix
Monaco vendi me pronat më të shtrenjta në botë: 1 milion dollarë për 17 m2
Analiza e qyteteve më të shtrenjta në botë, çmimi për të pasur një zyrë ose shtëpi luksoze
Duhen 1 milion dollarë për të blerë 17 metra katrorë për një pronë, banesë ose zyrë, në zonat më të preferuara të Monakos. Pra, Monako është vendi më i shtrenjtë në botë i të ashtuquajturës pasuri e paluajtshme prime. Më pas është Hong Kongu, ku për 1 milion dollarë blen 21 m2. Sipas Wealth Report, agjencia ndërkombëtare e pasurive të paluajtshme, Nju Jorku, mban vendin e tretë, pasi tani është bërë më i shtrenjtë se Londra. Konkretisht, me 1 milion dollarë blihen 33 metra katrorë rezidencë luksoze në metropolin amerikan, ndërsa përkatësisht në Londër, me të njëjtën shumë blihen 34 metra katrorë.
“Dollari i fortë ka ndikuar dhe forcuar pozicionin e Nju Jorkut, por çmimet e shtrenjta të shtëpive në Nju Jork janë rritur me 2.7% gjatë vitit të kaluar dhe në Londër me 1.5%, kështu që ne shohim rritje pak më të ngadaltë në Londër”, vëren Kate Everett-Allen, ekspert i “Knight Frank”. Prona në të dy këto tregje është tërheqëse për blerësit shumë të pasur, të cilët e shohin atë si një mbrojtje ndaj rrezikut të inflacionit. “Luhatjet në tregje të tjera, si tregjet e aksioneve dhe kriptovalutat, nxjerrin në pah atraktivitetin e pasurive të paluajtshme të shtrenjta, veçanërisht në vende të sigurta si Londra dhe Nju Jorku”, shton eksperti.
Vihet re se pronat primare më të lira i gjen në Sao Paulo, Brazil, ku blihet me 1 milion dollarë 231 m2, por edhe në Cape Town, Afrika e Jugut, ku me po kaq para siguron 218 m2.
Megjithatë, në shitjet e shtëpive shumë të shtrenjta, nga 10 milionë dollarë e lart, dominojnë Nju Jorku, Los Anxhelosi dhe Londra. Ky treg, i të ashtuquajturave prona super prime, u mbyll në vitin 2021 me 2076 shitje, më shumë se në çdo vit tjetër. Në vitin 2022, shitjet në këtë segment tregu ranë në vetëm 1,392 për 10 qytetet e monitoruara nga raporti i “Knight Frank”. Por, megjithatë, ato sërish ishin 49% më të larta se në 2019.
“Investitorët duan të rrisin ekspozimin e tyre ndaj dollarit dhe duan të kenë ekspozim ndaj SHBA-së, veçanërisht me vështirësitë ekonomike që po shohim,” theksoi Everett-Allen.
