Albana Dulellari: Në restorantet shqiptare investohet më shumë në ndërtim e fasadë se sa në kualifikimin e stafit

Albana Dulellari

Gazetare Entela Resuli

Nuk është shumë e zakonshme që një kuzhinë në restorantet shqiptare të drejtohet nga shefe femër.

Kjo për disa arsye, duke nisur nga forca fizike dhe durimi për të qëndruar me orë të gjata në këmbë, që mesa duket meshkujt e përballojnë më shumë.

Por Albana Dulellari bën përjashtim. Ajo është një shefe kuzhine dhe e gjen në punë çdo ditë të javës.

Historia e saj fillon në Greqi ku ka emigruar së bashku me familjen e saj. Atje ka mësuar hapat e parë të profesionit i cili i shërben një nga kënaqësive më të mëdha që ka njeriu; ushqimit.

Albana, nuk ia ka lënë fatin e saj rastësisë për të mësuar këtë profesion. Ajo ka ndjekur shkolla dhe kurse të ndryshme për të marr formimin e duhur, për të njohur ingredientët në detaje dhe për të kuptuar më tepër rreth kombinimit të tyre, e mbi të gjitha vlerave ushqyese, pasi ajo nuk është vetëm kuzhiniere por edhe dietologe.

 Në “dhomën e rrëfimit” kemi ftuar sot Albana Dulellarin, ku na tregon më shumë për këtë pasion mbi kuzhinën, dhe mbi të gjitha për të na thënë se sa dhe si duhet të ushqehemi.

Ku nisi?

“Unë kam një lidhje të fortë me botën e kuzhinës. E kuptova që ky do të ishte profesioni im kur fillova te ndjeje një pasion të thellë për gatimin. Origjina e interesit tim nuk është e trashëguar, por është e kultivuar me kalimin e kohës. Këtë pasion e ndoqa përmes mësimit të vetëdrejtuar, duke studiuar kuzhina dhe teknika të ndryshme”.

Kam mësuar aftësi dhe teknika te  vlefshme nga shkolla Franceze e kuzhinës ne Athine për dy vite si dhe kam bërë trajnime te vazhdueshme në kolegjin “Ferrandi” në Paris.

Shkollimi nuk ka qene e vetmja forme e marrjes se njohurive ne procesin e formimit tim profesional.

Në mënyrë konstante kam punuar me veten dhe kam përmirësuar aftësitë e mia përmes vetë-përmirësimit. Puna ime e parë ishte në një furre bukë në moshën 16-vjecare, ku fillova të ndërtoj përvojë praktike. Kuzhina greke, për mua, është e pasur dhe e larmishme, dhe kam marrë nga kultura e tyre se çfarë është të duash dhe të kërkosh shije të freskët, qe vjen vetëm nga përdorimi i  përbërësve të freskët si dhe te guxosh me tonet e shijeve.

Pjesëmarrja në një program televiziv më solli në Shqipëri. Ishte një përvojë transformuese që më lejoi të ndaj pasionin dhe njohuritë e mia. Aktualisht jam  Chef Executive dhe paralelisht duke bere dhe  menaxhimin e disa restoranteve. Projekti me i fundit qe ka marr vëmendjen time më shumë këto dy vitet e fundit është “Perfect Food” duke qene në rolin e themelueses dhe drejtueses se projektit.

Femrat shefe në shtëpi, meshkujt në restorant?

-Ndarja e roleve ndërmjet gjinive në familjet dhe restorantet shqiptare është një normë kulturore. Megjithatë, besoj se si meshkujt ashtu edhe femrat mund të shkëlqejnë në çdo rol në kuzhinë.

Prioriteti që kanë meshkujt në botën e gatimit dhe punës në kuzhinë është forca fizike që kërkon procesi i punës duke përmendur këtu peshat, qëndrimin në këmbë e shumë e shumë procese të tjera që për femrat e bën pak më të vështirë duke qen një profil pak me delikat. Orët e zgjatura po ashtu duke ditur që femra ka disa profile duke përmendur dhe rolin e nënës, e bën të vështirë qëndrimin me oraret që shpesh herë profili i kuzhinës kërkon.

Puna me kuzhinierë meshkuj dhe femra në kuzhinë paraqet sfidat dhe te mirat e veta unike. Bëhet fjalë për punën në grup dhe pasionin e përbashkët.

Megjithatë kamë vëne re se ka shumë të rinj të interesuar për karrierën e kuzhinës. Të dyja gjinitë tregojnë entuziazëm dhe është mirë të shohësh një gamë të larmishme njerëzish që duan të mësojnë dhe të kenë sukses në këtë fushë.

Dieta që na duhet

-“U futa në fushën e dietologjisë për shkak të pasionit tim për mirëqenien gjithëpërfshirëse. Balancimi i ushqimit dhe dietës është thelbësor për shëndetin e përgjithshëm. Të dyja fushat mund të bashkëjetojnë, duke ofruar një qasje më gjithëpërfshirëse për mirëqenien.

Balancimi i vakteve dietike dhe të kënaqshme është i mundur me zgjedhje të kujdesshme. Gjithçka ka të bëjë me moderimin dhe të qenit i vetëdijshëm për atë që konsumoni”.

Ndalemi pak të restorantet në vendin tonë, çfarë ofrojnë dhe çfarë duhet të përmirësojnë?Albana kritikon por kujdeset edhe të vlerësojë atje ku duhet:

“Në restorantet shqiptare, ka vend për përmirësim në qëndrueshmëri dhe inovacion. Vëmendja e kujdesshme ndaj cilësisë, shërbimit dhe origjinalitetit mund të lartësojë përvojën e ngrënies.

Ka vend për t’u rritur në drejtim të diversifikimit të menuve dhe shërbimit të rafinimit. Vëmendja ndaj detajeve dhe përmirësimi i vazhdueshëm janë thelbësore. Diçka që nuk gjendet rëndom në restorantet shqiptare është përdorimi i teknikave inovative dhe fusioni ndërkombëtar. Megjithatë, restorantet shqiptare shkëlqejnë në ofrimin e pjatave tradicionale të bëra me përbërës autentikë dhe receta të përcjella ndër breza. Kontrasti vazhdon me investimet e shumta ne aspekt vizual dhe jo ne aspekt teknik në funksionalitet apo kualifikim në staf.

Gatimi si art

Albana nuk e mohon që kuzhina greke ka ndikuar në formimin e saj, por nga ana tjetër dijet që kanë ka marr duke studiuar e kanë bërë më gjithëpërfshirëse.

“Origjina ime është nga Korça, dhe patjetër nuk mund të mungojnë gatimet tradicionale të Korçë si ushqime të preferuara. Unë jam e frymëzuar nga shijet e pasura dhe te plota duke i ndërthurur me gatimet mesdhetare, franceze, greke, italiane për te mos harruar dhe aziatiket.

Guximi për inkoporimin e elementeve nga kuzhina të ndryshme në krijimet e menuve të mia ka qene dhe do të jetë një nga detajet që më ka dhënë sukses në goditjen e shijes.

Krijimet e mia të kuzhinës shtrihen në kuzhina të ndryshme. Përziej shijet mesdhetare dhe të Lindjes së Mesme, duke eksperimentuar shpesh me pjatat e shkrirë. Kjo më lejon të krijoj përvoja unike dhe emocionuese të ngrënies. Dëshira ime është të vazhdoj të zgjeroj aftësitë e mia në kuzhinë dhe jo vetëm, të ndaj njohuritë dhe të frymëzoj të tjerët të vlerësojnë artin e gatimit.

VOX NEWS