E gëzofshim o tiranas, festën e Elbasanit !

Pavarësisht, se në mënyra të tjera festohet edhe në Izrael, a në Tepelenë,

Kthimi i saj sipas formës elbasanase në një festë qendrore para disa vitesh u bë për efekte elektorale dhe ka qenë pjellë e një mentaliteti centralist për të mos lejuar të lulëzojnë identitetet e diversifikuara rregjionale.

Shkrijnë partikularen te universalja, si me hedh një gotë verë në një legen me ujë dhe me e hollu.

Vazhdimi i kësaj politike për t’i kthyer festat në strategji imazhi politik elektoralist dhe cvendosja e saj në Tiranë është një përdhosje e vet traditës!

Duke i kthyer festat e komuniteteve të fecanta fetare, rajonale dhe kulturore në festa të të gjithëve, duke i zhvendosur në kohë dhe hapësirë tjetër, ne u humbasim dhe zhdukim atyre kuptimin dhe mbi të gjitha shkatërrojmë parimin e diversitetit kulturor.

Duam cdo gjë ta rrëmbejmë për vete, festat, territoret, gjuhët etnike apo minoritare, bashkitë apo komunat e komuniteteve etj.

Shoqëria shqiptare është e diversifikuara, por këtë larmi kulturore nuk e njeh shteti dhe nuk e respekton politika.

Hajde e festojmë Pezën në Mukje ! Mukjen e festojmë në Labinot! Labinotin e festojmë në Përmet. Pêrmetin e festojmë në Prishtinë!

Gëzuar Kurban Bajramin o të Krishterë, gëzuar Pashkët o Myslimanë, gëzuar 29 nëndorin o Ballista, gëzuar 1 Majin o pasanikë!

Nuk po na mbarojnë festat! Se mos kemi punë !

Mentaliteti çentralist përputhet me Egon ambicioze të pëpërmbajtur!