Poezi nga poeti Erjon Saliasi

        *  *  *

Te mendosh per vdekjen sa je mire

Çudi te duket mik

E ne thelb ç’eshte vdekja?

Ka kohe qe mendimi per te

me ka ndyshuar

Tani di qe vdekja eshte nje ndarje

e perkohshme

Por valle sa do pres per t’u takuar serish?

Ne ate pritje do kem kohe…

-Do kem them une

sepse koha ime do jete prere

Te mendohem gjere e gjate

Te kujtoj ditet e shkuara

Por…

nese vdekja eshte

kujtese e diteve te shkuara

atehere sot kam vdekur

e kujtoj ditet qe pata

Sa do me marre malli

per te djeshmen mik

Per kedo qe pata dje ne jete

Per çdo vend ku isha dje

Per ndjenjat qe perjetova

Per bisedat qe degjova

Por…

sa e sa gjera me bejne te ndjej faj

Eh vdekja

eshte trishtim

per ndarjen

Por me shume per fundin

e mundesise per korrigjim

Eh!

S’ka me keq se kur s’ke

Njeriu i shkrete do veç te kete

Nese neser nuk kam vdekur

Nese kam kohe dhe neser

Lutem te jem me i mire

Lutu edhe ti per mua mik

Dhe…

Mbase kur pas vdekjes

te takohemi serish

Permallshem do perqafohemi miqesisht.