Një studim i ri tregon se marrja e sasisë së rekomanduar të ushtrimit mund të zvogëlojë rrezikun e vdekjes së hershme.

Udhëzimet rekomandojnë të paktën 150 minuta me intensitet të moderuar ose të paktën 75 minuta aktivitet aerobik me intensitet të fuqishëm në javë. Ata gjithashtu sugjerojnë se të rriturit bëjnë ushtrime të moderuara ose më të sforcuara për forcimin e muskujve të paktën dy ditë në javë.

Kjo përpjekje paguhet në jetëgjatësi, sipas studimit të botuar 1 korrik në BMJ.

“Gjetjet  mbështesin që nivelet e aktivitetit fizik të rekomanduara ,ofrojnë përfitime të rëndësishme të mbijetesës,” shkruajti studiuesi Bo Xi dhe kolegët e tij në një njoftim për lajmet.

“Përveç kësaj, në përputhje me udhëzimet, më shumë aktivitet fizik sesa rekomandimi minimal mund të sigurojë përfitime më të mëdha shëndetësore,” tha Xi, profesor i epidemiologjisë kardiovaskulare në Universitetin Shandong në Kinë.

Për të vlerësuar përfitimet e këtyre udhëzimeve, studiuesit analizuan të dhëna nga rreth 480,000 të rritur të moshës 18 deri në 85 vjeç, të cilët u ndoqën për një mesatare prej gati nëntë vjet.

Gjatë asaj kohe, vetëm 16% e pjesëmarrësve plotësuan nivelet e rekomanduara të aktivitetit, dhe gati 60,000 vdiqën.

Krahasuar me ata që nuk plotësuan nivelet e rekomanduara të aktivitetit, rreziku i vdekjes nga ndonjë shkak ishte 11% më i ulët në mesin e atyre që u angazhuan në ushtrime të mjaftueshme për forcimin e muskujve. Ishte 29% më i ulët në mesin e atyre që bënin ushtrime të mjaftueshme aerobike, dhe 40% më të ulëta midis atyre që bënë si aktivitete të mjaftueshme për forcimin e muskujve ashtu edhe aktivitete aerobike.

Studiuesit zbuluan gjithashtu se të rriturit që bënin ushtrime të mjaftueshme aerobike kishin një rrezik më të ulët të vdekjes nga këto shkaqe specifike – sëmundje të zemrës, kancer, sëmundje kronike të traktit të poshtëm të frymëmarrjes, aksidente dhe lëndime, sëmundja e Alzheimerit dhe diabeti. Ata që bënë ushtrime të mjaftueshme forcuese kishin një rrezik më të ulët vdekjeje nga sëmundjet e zemrës, kanceri dhe sëmundja kronike e traktit të poshtëm të frymëmarrjes.

Përfitimet e mbijetesës ishin pak më të larta për ushtrime të fuqishme sesa për veprimtari të lehtë deri në mesatare.

Studimi nuk krijon një lidhje direkte shkak-pasojë. Megjithatë, pasiviteti është një çështje globale e shëndetit publik. Është vlerësuar se pasiviteti ishte përgjegjës për 6-10% të sëmundjeve kryesore kronike jo të transmetueshme dhe 9% të vdekjeve të hershme në të gjithë botën në 2008.