Shëndeti mendor i të rinjve po përkeqësohet, por pse ndodh kjo?

Sot, gjithnjë e më shumë të rinj po vuajnë nga problemet e shëndetit mendor. Në të vërtetë, depresioni, ankthi, problemet e sjelljes dhe varësitë janë shtuar tek ata që janë e ardhmja e shoqërisë sonë.

Vuajtja e këtyre të rinjve përfshin edhe vuajtjet e familjeve të tyre dhe të njerëzve përreth tyre. Çuditërisht, rritja e çështjeve të shëndetit mendor tek të rinjtë ka alarmuar profesionistët e shëndetit. Ata kanë sugjeruar disa nga shkaqet e mundshme që mund të qëndrojnë pas kësaj rritjeje.

Shëndeti mendor i të rinjve, nën ekzaminim

OBSH ka paralajmëruar se deri në 30 për qind e të rinjve aktualisht vuajnë nga një çrregullim mendor.

Çrregullimet që shfaqen më shpesh tek të rinjtë janë çrregullimet e sjelljes (veçanërisht te djemtë) dhe çrregullimet emocionale (te vajzat). Hulumtimi i kryer nga Universiteti i Valencias (Spanjë) me 470 të rinj pohoi se:

21 për qind e tyre potencialisht vuanin nga një çrregullim sjelljeje.

17 për qind vuanin nga një çrregullim ankthi.

11 për qind kishin ADHD.

Katër për qind vuanin nga një çrregullim i të ngrënit.

Për më tepër, ekspertët pohojnë se ka pasur gjithashtu një rritje të numrit të rasteve të sjelljeve hiperaktive, si dhe sjelljeve përçarëse. Të dhënat e sipërpërmendura tentojnë të shtrojnë pyetjen se përse shëndeti mendor i të rinjve po përkeqësohet.

A është jeta më e vështirë se më parë? Apo ka ndonjë problem metodologjik?

Adoleshenca është një fazë thellësisht sociale e jetës. Nëpërmjet ndërveprimit me njerëzit e tjerë, të rinjtë ndërtojnë identitetin e tyre nëpërmjet krahasimeve. Sidoqoftë, gjatë pandemisë, ata duhej të sakrifikonin kontaktin shoqëror. Kjo ka pasur një ndikim thelbësor në ‘zhvillimin normal ose normativ’ të tyre.

Shkenca e ka vërtetuar këtë fakt. Në të vërtetë, hulumtimi ka zbuluar se, gjatë izolimit, adoleshentët ndiheshin më të vetmuar. Rrjedhimisht, ata iu drejtuan më shpesh alternativave dixhitale për t’u socializuar. Ky fakt është lidhur me një rritje të rasteve të depresionit dhe vetëvrasjeve.

Ndërgjegjësim më i madh

Duhet të theksojmë gjithashtu se ekspertët aktualisht po kryejnë kërkime me cilësi më të lartë. Për shembull, studimet mbi prevalencën ishin më parë të pakta, por aktualisht janë të bollshme. Kjo mund të nënkuptojë se shifrat e incidencës, më parë jo të plota (dhe për rrjedhojë më të ulëta), tani janë rritur si pasojë e një vëllimi më të madh kërkimesh.

Një numër më i madh i sprovave klinike të rastësishme me rigorozitet të lartë metodologjik mbi frekuencën e entiteteve të ndryshme klinike në fëmijëri dhe adoleshencë.

Kontroll më i madh, rigorozitet dhe qëndrueshmëri në rezultatet e marra.

Identifikimi më i mirë i elementeve që kanë ndikim në etiologjinë e çrregullimeve të fëmijëve dhe adoleshentëve. Në fakt, një përmirësim në diagnozën.

Një rritje në numrin e etiketave diagnostikuese. Në fakt, në vitin 1950, ekspertët kishin identifikuar gjithsej 106 çrregullime. Aktualisht, ata mund të diagnostikojnë deri në 216.

Problemet shëndetësore janë të rrënjosura thellë në situatën kontekstuale. Ato lindin dhe ndërveprojnë me faktorë në mjedisin e individit. Për shembull, puna, marrëdhëniet familjare (dhe mirëqenia ose shqetësimi i prindërve të tyre), si dhe shkolla ose universiteti.

Nga ana tjetër, duhet të merret parasysh se përparimet në drejtim të cilësisë më të mirë në kërkime dhe diagnostikim mund të kontribuojnë gjithashtu në përkeqësimin e raportuar të shëndetit mendor të të rinjve sot.