Të rrish ose të ikësh…Kjo është pyetja!

Koment nga Mond Bruça

Të rrish ose të ikësh…Kjo është pyetja!

Vitet e fundit në vendin tonë po ndodhin ngjarje shqetësuese, ngjarje që të bëjnë të mendosh se Shqipëria po shkon drejt një çoroditjeje të madhe.

Shqipëria sot është si një anije që është shmangur tashmë nga drejtimi i duhur, është pa kapiten, pa pikësynim, pa pamje të qartë, pa busull, në një det me dallgë dhe se është urgjente të bëhet një përpjekje për ta shpëtuar nga përmbytja pa u bërë tepër vonë.

Nuk mjafton revolta në media sociale apo individuale për të kapërcyer pengesat që ne sot kemi si vend.

Raporti i gazetës prestigjioze angleze mbi emigracionin i ditëve më parë tregon më së miri situatën kaotike që ndodhemi sot.

Shumë familjarë e të rinj shqiptarë rrezikojnë cdo ditë jetën e tyre nëpër gomone për të kaluar në Mbretërinë e Bashkuar, me shpresën për të siguruar një jetë më të mirë për veten dhe familjen e tyre, kuptohet nëse arrijnë të gjallë në kufirin anglez.

Mes tyre ka dhe shumë emigrantë të tjerë nga Afganistani, Siria, Palestina etj sipas raportit të gazetës angleze.

Kryesisht bëhet fjalë për vende që janë në luftë, po shqiptarët?

Cila është lufta në vendin tonë e cila i detyron njerëzit të sakrifikojnë jetën e tyre nëpër gomone sesa të rrinë në vendin e tyre?

Lufta për mbijetesë nuk paska ndryshim nga lufta civile ose me shtete të tjera, për sa kohë që ajo të detyron të lësh vendin tënd.

Ka pasur vështirësi ekonomike dhe më parë, por rritjet skandaloze të cmimeve të javëve të fundit i ka vënë kapakun, duke e rënduar akoma më shumë situatën dhe ka krijuar një hendek të madh midis klasave ekonomike në shoqëri.

Por zgjidhja nuk është të ikësh.

Jemi të pakënaqur me shërbimet në të gjitha fushat: shëndetësore, arsimore, juridike, infrastrukturore etj.

Jemi të pakënaqur me jetën në cdo aspekt në vendin ku jetojmë, me udhëheqësit tanë e me korrupsionin kolosal që po vjedh djersën e njerëzve të ndershëm.

Jetojmë në një vend ku nuk e dimë cfarë fatkeqësie mund të na ndodhë pak minuta më vonë.

Na ka kapur tmerri të hapim televizorin se vec lajme aksidentesh, vetëvrasjesh, therjesh po dëgjojmë cdo ditë.

Me pak fjalë, jemi të pakënaqur nga cdo sferë e jetës në këtë vend që e quajmë atdhe, por nuk është zgjidhje të ikim.

Ne nuk e mendojmë ndoshta këtë gjë, por ikja është një lloj krimi që bëjmë ndaj vendit tonë.

Çdokush duhet të përpiqet sadopak për të qëndruar e të punoje, nëse duiam ta shikojmë vendlindjen tonë ashtu sic e shihnim me syrin e fëmijërisë e t’ua bëjmë të dashur edhe brezave të ardhshëm.

Kultivimi i ndjenjave së patriotizmit tek rinia, ndihmon në krjimin e identitetit të një populli dhe sa më shumë të largohemi nga ky vend, aq më shumë do humbasin vlerat që na karakterizojnë si komb.

E kjo do të ishte një mosmirënjohje ndaj të parëve tanë të cilët dhe në kohë lufte nuk e braktisën këtë vend, por qëndruan duke derdhur gjak e duke dhënë jetën që ne brezat sot të gëzojmë liri të plotë.

Ndaj neve sot si pasardhës të denjë të tyre, na takon të qëndrojmë si trimat e të luftojmë për të ardhmen duke derdhur forcën, djersën, mundin, dijen, për këtë vend të dashur.