Përralla shqip për fëmijë

Tre derrkucët

Shkruar në gjuhën shqipe nga Taulant, Eri dhe Nexhati Tafa. © Botimet “Vëllezërit Tafa”

Na ishte një herë një mama dosë që jetonte në një kasolle me tre derrkucët e saj. Derrkucët u rritën shpejt dhe ndjeheshin ngushtë në kasollen e vogël. Një ditë ata i thanë mamasë se kishin vendosur të ngrinin kasollet e tyre. Mamaja i përcolli në udhë dhe nuk harroi t’i porosiste të ngrinin kasolle të forta e të ruheshin nga ujku.

Ndërsa shkonin tutje, vëllai më i madh dalloi një arë të mbushur me kashtë. Ai nuk u mendua më gjatë por vendosi ta ngrinte kasollen e tij me kashtë. Me kashtë kasollja ngrihej lehtë. Derrkuci i madh nuk u mundua shumë; e ngriti shpejt e shpejt kasollen e tij.

Ndërkohë derrkuci i dytë vendosi ta ngrinte kasollen e tij me shkopinj e dërrasa. Edhe pse jo aq thjeshtë dhe lehtë sa ajo me kashtë, edhe për të ngritur një kasolle me shkopinj e dërrasa nuk duhej dhe aq mund. Derrkuci i dytë e ngriti kasollen duke kënduar pothuajse të gjithë kohën.

Derrkuci i tretë, ai më i vogli, u mendua gjatë. Kashtë dhe thupra kishte ngado. Ai vendosi të ngrinte një shtëpizë të fortë e të bukur. Një shtëpizë nuk ngrihet me kashtë; nuk ngrihet as me thupra. Ai vendosi të ngrinte një shtëpi me me themele e mure të forta.

Nuk vonoi dhe një ditë, ujku trokiti në derën e kasolles me kashtë. Derrkuci i madh nuk e hapi derën. Ujku mori frymë thellë dhe me një të shfryrë kashta fluturoi në qiell. Derrkuci ia mbathi me të katra. Ujku u shkulsë qeshuri dhe u drejtua tek kasollja me thupra e derrkucit të dytë. I dha një të shtyrë kasolles me thupra dhe e rrëzoi në tokë. Të dy vëllezërit derrkucë arritën pothuajse në një kohë tek shtëpiza e vëllait të vogël.

Edhe ujku arriti në shtëpizën me tulla. Ai trokiti në derë.

-Vëllezër derrkucë, lermëni të futem, -tha ujku.

Tre vëllezërit derrkucë nuk e hapën derën. Ujku mori vrull që ta rrëzonte me forcë shtëpinë, por nga përplasja, kockat po i thyheshin.

Ujku u vërtit rreth dhe qark shtëpizës që të futej brenda, por më kot. Ajo ishte një shtëpi e ngritur me lodhje e mundim, me themele të thellë e mure të fortë. Ujkut nuk i mbeti gjë tjetër veçse të provonte të ngjitej në çati e të futej nga oxhaku. Ai u lëshua në oxhak dhe u tmnerrua kur pa një kazan që vlonte në vatër.

Njëri nga derrkucët e nxorri nga kazani.

-A do të na ngacmosh herë tjetër?

Ujku u betua se nuk do t’i ngacmonte më kurrë. Të tre derrkucët e lanë ujkun të shkonte. Që të tre qëndruan në shtëpinë me tulla që nuk mund të rrëzohej lehtë e nuk mund t’i prekte kush.

Per perralla te tjera