Shpallja “non grata” nga presidenca e një ambasadori që i tregoi gishtin e mesit protestuesve, të cilëve qeveria donte t’u prishte shtëpitë si pasojë e një afere korruptive, ishte pika që derdhi gotën, në procesin e qesharakëzimit të shumë prej diplomatëve të huaj në Tiranë.
Në këtë gjashtëvjeçar të sundimit së Rilindjes, shumë prej tyre e kanë humbur rolin e arbitrit, për të veshur kostumin e lakenjve të pabesueshëm.
Romana Vlahutin e filloi procesin e reformës në drejtësi me thirrjen që ajo të bëhej pa opozitën. Donald Lu, në kulmin e lulëzimit të drogës, e quajti luftën kundër saj një histori suksesi. Ata bashkë u bënë lolo me premtimet për të goditur peshqit e mëdhenj dhe asgjesuar 40 grupimet kriminale.
Ata pranuan parlamentin monist, përkrahën kllounët e opozitës së re që votojnë në çdo rast si qeveria, duartrokitën votimet një partiake të 30 qershorit edhe kur në to kandiduan përfaqësues të grupeve të krimit, që u zbuluan më pas.
Ata nuk gjetën dot një fjalë për përgjimet skandaloze të publikuara nga BILD, për vjedhjen e votave dhe as për mashtrimet në emër të autoriteteve amerikane.
Përkundrazi, mbështetën me sa mundësi patën kamikaze si Arta Marku apo Arta Vorpsi për t’u zgjedhur në krye të institucioneve të drejtësisë së re.
Të gjitha këto mëkate, që nuk mund t’i shpëtojnë syrit të një shqiptari të zakonshëm dhe që i kanë shtyrë shumë qytetarë drejt rrugës së azilit me humbjen e shpresës se ky vend mund të bëhet. Ato ua kanë zbehur përfaqësuesve të komunitetin ndërkombëtar rolin e një garanti se punën do të shkojnë më mirë.
E gjithë kjo sagë, më shumë sesa në qindra artikuj apo mijëra fjalë, është pasqyruar në formën më të gjetur, atë të humorit, në artin e talentuar të Bujar Kapexhiut. Lapsi.al i është kthyer edhe njëherë thumbimeve më të spikatura të tij, për të bërë një tablo të asaj që ka ndodhur.
